Skuteczność wypowiedzenia wysłanego pocztą do pracownika, gdy ten w międzyczasie złożył pracodawcy własne oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy
Które wypowiedzenie jest wiążące, jeśli 30 lipca zostało wysłane listem poleconym wypowiedzenie pracodawcy do pracownika zatrudnionego w oddziale w innym mieście, a następnie ten pracownik niczego nieświadomy złożył osobiście wypowiedzenie 3 sierpnia (nie otrzymał jeszcze wypowiedzenia wysłanego pocztą)? Wypowiedzenie pracodawcy spowodowane jest redukcją etatu, więc pracownikowi należy się odprawa, a co będzie, jeśli przyjmiemy wypowiedzenie pracownika na jego prośbę, czy nie będzie się on domagał w sądzie odprawy, jako że wypowiedzenie przez pracodawcę było pierwsze?
Za pierwsze należy uznać wypowiedzenie pracownika.
1. Ważne jest kto dowiedział się jako pierwszy
Kodeks pracy nie stopniuje ważności wypowiedzenia ze względu na to, kto jako pierwszy je złoży. W związku z tym należy posiłkować się zasadą z kodeksu cywilnego, która mówi, iż oświadczenie woli (w tym przypadku wypowiedzenie) jest skuteczne, jeżeli doszło do drugiej strony w taki sposób, aby mogła ona zapoznać się z jego treścią. W związku z tym, że pracownik nie otrzymał jeszcze informacji, że pracodawca chce mu wypowiedzieć umowę i sam złożył takie oświadczenie, jego decyzję należy uznać za tę wiążącą.
Pracodawca chciał wypowiedzieć pracownikowi umowę o pracę. Przygotował sobie stosowne dokumenty oraz poprosił świadka. Wezwał pracownika do gabinetu. Niemniej jednak podwładny zaraz po wejściu do gabinetu oświadczył, że to on rozwiązuje umowę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 kp. Pracodawca oświadczył, że nie ma to znaczenia, ponieważ on właśnie wezwał go, żeby wręczyć mu wypowiedzenie. Pracodawca nie ma racji, a umowa zostanie rozwiązana z inicjatywy pracownika na podstawie art. 55 kp, gdyż to oświadczenie pracownika było złożone jako pierwsze.
2. Odprawa tylko przy wypowiedzeniu pracodawcy lub porozumieniu stron
Pracodawcy zatrudniający co najmniej 20 pracowników, jeżeli rozwiązują umowę z tzw. przyczyn ekonomicznych, muszą wypłacić pracownikowi odprawę, niezależnie od tego, czy dokonują zwolnień indywidualnych, czy grupowych. Wysokość tej odprawy jest uzależniona od zakładowego stażu pracy pracownika.
Obowiązek wypłaty odprawy istnieje jedynie w przypadku wypowiedzenia umowy przez pracodawcę lub rozwiązania jej za porozumieniem stron. Ustawa o tzw. zwolnieniach grupowych nie ma zastosowania w przypadku rozwiązania umowy za wypowiedzeniem, ale ze strony pracownika. Nie może być tu bowiem mowy o przyczynach leżących po stronie pracodawcy.
W związku z tym, mając na uwadze fakt, że w sytuacji opisanej w pytaniu to pracownik jako pierwszy złożył oświadczenie woli - pracodawca nie ma obowiązku wypłacania mu odprawy. Oczywiście może to zrobić, jeżeli taka jest jego wola.
» art. 30 § 1 pkt 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94),
» art. 61 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. nr 16, poz. 93),
» art. 1 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 10 ust. 1 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. z 2003 r. nr 90, poz. 844).
Aleksandra Pudzianowska
