Jak postąpić umowami na czas określony trwającymi w dniu wejścia w życie nowych przepisów: od 8 kwietnia 2015 r. do 7 kwietnia 2018 r.; od 25 października 2013 r. do 24 października 2018 r.; od 9 listopada 2015 r. do 8 lutego 2016 r. (okres próbny), a od 9 lutego 2016 r. do 8 lutego 2018 r. umowa na czas określony; od 1 lipca 2011 r. do 30 czerwca 2016 r.? Co to znaczy, że umowy powinny być zmodyfikowane oraz że będą obowiązywały przepisy przejściowe?
W stosunku do umów terminowych, które zostały zawarte przed 22 lutego 2016 r. również stosowana jest nowa zasada dotycząca maksymalnego limitu 33 miesięcy. Jednak zgodnie z przepisem przejściowym, okres 33 miesięcy terminowego zatrudnienia będzie liczył się od dnia wejścia w życie nowych przepisów. Jest to kluczowa data którą należy uwzględnić przy ustalaniu długości dopuszczalnego czasu trwania umów terminowych. Limit 33 miesięcy rozpoczynający się z dniem 22 lutego 2016 r. upływa 21 listopada 2018 r.
Z terminów (dat) zakończenia umów terminowych wskazanych w pytaniu wynika, że wszystkie te umowy kończą się przed upływem maksymalnego dopuszczalnego czasu ich trwania – zatem w zależności od decyzji pracodawcy będzie zależało czy wykorzystać możliwość terminowego zatrudnienia pracownika do upływu limitu 33 miesięcy, czy zawrzeć umowy na czas nieokreślony lub rozstać się z pracownikiem – nie zawierając kolejnej umowy. W żadnym wypadku nie ma podstaw do skracania umów na czas określony, o których mowa w pytaniu.
Zgodnie z nowymi przepisami, okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, oraz łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie będzie mógł przekroczyć 33 miesięcy. Wprowadzono również dopuszczalny limit w zakresie liczby umów terminowych – te same strony będą mogły zawrzeć maksymalnie trzy takie umowy.
Do umów zawartych na czas określony, które trwają w dniu wejścia w życie, zmian należy stosować przepisy nowe. Zatem okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, jak również łączny okres zatrudnienia na podstawie takich umów zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba umów nie może przekraczać trzech.
Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w art 251 kp, należy zaliczyć okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, który przypada od dnia wejścia w życie nowych przepisów. Oznacza to, że limit 33 miesięcy terminowego zatrudnienia będzie liczony od 22 lutego 2016 r. Przy jego ustalaniu nie uwzględnia się okresu zatrudnienia na podstawie umów terminowych, który przypada przed tą datą.
Zatem żadna z umów wymienionych w pytaniu nie przekroczy ustawowego limitu. W każdym z przypadków pracodawca będzie mógł terminowe zatrudnienie, maksymalnie przez okres stanowiący różnicę między maksymalnym limitem 33 miesięcy a przepracowanym okresem zatrudnienia terminowego – liczonym od dnia 22 lutego 2016 r.
art. 251 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.),
art. 14 ustawy z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1220).
Sebastian Kryczka