Narzędzia:
Czy mając na uwadze obowiązujący stan epidemii pracodawca może udzielić pracownikowi, w oparciu o rozwiązanie przewidziane w tarczy antykryzysowej, urlopu zaległego za 2019 r. po dniu 30 września 2020 r., czyli po terminie wskazanym w art. 168 Kodeksu pracy? Poznaj stanowisko eksperta w tej sprawie.
Pracodawca może udzielić pracownikowi zaległego urlopu wypoczynkowego w terminie przez siebie wyznaczonym, bez uzgadniania go z pracownikiem i z pominięciem planu urlopów. Pracodawca ma prawo skorzystać z takiej możliwości jedynie w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a łączny wymiar udzielonego w taki sposób urlopu zaległego nie może przekraczać 30 dni. Sprawdź, co przewidują nowe rozwiązania.
Pracownik przebywał na urlopie wypoczynkowym w lutym 2020 roku i był to urlop w części niewykorzystany z roku 2019, a w części przysługujący za rok 2020. Trwał on w sumie razem z dniami wolnymi od pracy (soboty, niedziele) 20 dni. Czy pracownik spełnia warunek zawarty w art. 162 kp, że co najmniej jedna część urlopu powinna trwać 14 dni kalendarzowych?
Przełom roku to czas m.in. na opracowywania rocznych planów urlopowych. Plan urlopów – poza jedną sytuacją – nie jest dokumentem obowiązkowym. Może jednak być bardzo przydatny w dyscyplinowaniu pracowników do korzystania z urlopów, zwłaszcza zaległych. Pomaga też przewidzieć z wyprzedzeniem nieobecności pracowników.
Kto musi mieć plan urlopów
Na ile plan jest wiążący dla stron
Jaki okres powinien być objęty planem
W jakiej formie można sporządzić plan
Na jakiej zasadzie uwzględnia się urlopy zaległe
Jaką swobodę decydowania należy pozostawić pracownikowi
Co oznacza zasada udzielania urlopu w roku jego nabycia
Czy potrzebne są wnioski urlopowe, jeśli funkcjonuje plan urlopów
Jak uzgadnia się urlop w razie braku planu urlopów
Co grozi za niezachowanie zasady 14 dni wypoczynku
Jak prawidłowo stworzyć plan urlopów wypoczynkowych na 2020 r.? Czy powinno się w nim zawrzeć także urlopy zaległe z 2019 r. (na chwilę obecną nie wiadomo w jakim wymiarze urlopy te będą wykorzystane do końca 2019 r.).
Dla wywiązania się z obowiązku udzielenia zaległego urlopu wypoczynkowego do 30 września wystarczy, że pracownik rozpocznie urlop przed upływem tego terminu. Zaległy urlop na żądanie staje się zwykłym urlopem zaległym, jednak pracodawca nie może wymagać jego wykorzystania do końca III kwartału następnego roku.
Wiele firm boryka się z problemem niewykorzystanych urlopów zaległych. Czy można skutecznie przekonać pracowników do wykorzystania zaległych urlopów wypoczynkowych w kodeksowym terminie – do końca września? Proponujemy praktyczny dokument kadrowy, który będzie pomocny w tej kwestii.
Czy pracodawca może „zmusić” pracownika do wykorzystania zaległego urlopu wypoczynkowego wcześniej niż do końca września (np. do końca kwietnia, maja itd.)? Nadmieniam, że chodzi o duży zakład produkcyjny i przede wszystkim o pracowników utrzymania ruchu, którzy w zaplanowanej przerwie urlopowej całego zakładu (pierwsza połowa sierpnia) pracują przy konserwacji maszyn i urządzeń w związku z czym nie wykorzystują całego urlopu należnego za dany rok. Pracownicy w chwili obecnej nie zgadzają się na wykorzystanie urlopu w terminach zaproponowanych przez kierownika twierdząc, że mają czas do końca września.
Przepisy obligują funkcjonariuszy policji do wykorzystania zaległego urlopu wypoczynkowego w terminie 3 miesięcy następujących po roku kalendarzowym, w którym nabyli do niego prawo. Na problemy z tym związane zwraca uwagę RPO, postulując wydłużenie okresu, w którym funkcjonariusze ci byliby zobowiązani do wykorzystania urlopu zaległego.
W urzędzie obowiązuje równoważny czas pracy, urlopy pracowników rozliczane są godzinowo. Co w przypadku, gdy pracownikowi zostaje do wykorzystania z urlopu, który przechodzi na rok następny kilka godzin (np. 3 godziny). Czy pracownik idzie na urlop tylko na te 3 godziny, które mu pozostały do wykorzystania a resztę pozostaje w pracy, czy też może – wobec tego, że chciałby korzystać z całodniowego urlopu – dopełnić urlop zaległy urlopem bieżącym? Jak powinien prawidłowo wypełnić wniosek urlopowy?
Zgodnie z art. 168 Kodeksu pracy urlopu niewykorzystanego w terminie ustalonym zgodnie z art. 163 (czyli w planie urlopów) należy udzielić pracownikowi najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego. Pracownik może dochodzić roszczeń ze stosunku pracy (w tym także urlopu wypoczynkowego) w terminie 3 lat.
Pracownik powinien wykorzystać urlop wypoczynkowy w roku, w którym nabył do niego prawo. W przypadku, gdy tego nie zrobi, pracodawca ma obowiązek udzielić mu urlopu do końca września następnego roku kalendarzowego. Wtedy mamy jednak do czynienia z urlopem zaległym, który rządzi się innymi prawami niż „zwykły” urlop wypoczynkowy.
Nadchodzi wrzesień, czyli ostateczny termin udzielenia urlopów zaległych za 2015 rok. To okazja, aby przypomnieć dobre i złe praktyki związane z gospodarowaniem urlopami zaległymi. Oto odpowiedzi, które trudno wyczytać wprost z przepisów.
Pracownik ma ponad 20 dni zaległego urlopu za ubiegły rok. Początkowo jego wykorzystanie w planie urlopowym zaplanował na sierpień. Obecnie jednak stwierdził, że nie chciałby z niego skorzystać w tym terminie, gdyż bardziej przydałby mu się on w grudniu (jedzie do sanatorium). Co w takim przypadku powinien zrobić pracodawca? Czy może „dogadać” się z pracownikiem, co do faktycznego wykorzystania tego urlopu pod koniec roku? Co może lub powinien zrobić pracodawca z „opornymi” pracownikami, którzy mają zastępstwo i śmiało mogliby korzystać z urlopu, a nie chcą?
Czy w związku z dużą ilością pracowników posiadających zaległe urlopy (powyżej 10 dni) pracodawca może wydać zarządzenie mówiące o konieczności wykorzystania urlopów zaległych, np. do końca czerwca br.? Chodzi nam o to, aby w okresie letnim pracownicy wykorzystywali urlopy bieżące i nie „kumulowali” posiadanej ilości dni urlopu bieżącego z urlopem zaległym.
Copyright © 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
2024 © Wiedza i Praktyka sp. z o.o.
Obserwuj nas