Narzędzia:
Z e-booka dowiesz się:
Pobierz »
Pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy należy się dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze proporcjonalnym do wymiaru etatu. Urlopu udziela się na zasadach określonych w Kodeksie pracy.
Pracownik nie ma prawa sam zdecydować o rezygnacji z urlopu na żądanie. Złożenie wniosku o urlop jest oświadczeniem woli skierowanym do pracodawcy. Oświadczenie to pracownik może skutecznie odwołać, jeżeli rezygnacja z urlopu na żądanie dojdzie do pracodawcy jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej.
Pochłonięci pilnowaniem norm czasu pracy i prawidłowym rekompensowaniem pracy w godzinach nadliczbowych, pracodawcy często zapominają o udzielaniu pracownikom minimalnych, wymaganych przepisami, okresów odpoczynku. Za niezachowanie minimalnego nieprzerwanego odpoczynku dobowego i tygodniowego pracodawcę może jednak spotkać wysoka kara.
Za pracę w wolną sobotę niepełnoetatowemu pracownikowi należy oddać jeden dzień wolny od pracy. Pracę w godzinach nadliczbowych można zrekompensować udzielając pracownikowi czasu wolnego lub wypłacając wynagrodzenie z dodatkiem.
Płatne przerwy w pracy przysługują albo ze względu na długość „dniówki” roboczej, albo szczególną sytuację, jak np. karmienie piersią. Każda z nich jest wliczana do czasu pracy, zatem pracownik nie musi jej odpracowywać. Jest także płatna, dlatego pracownik może odpoczywać w czasie pracy bez obawy o zmniejszenie zarobków.
Zgodnie z art. 168 Kodeksu pracy urlopu niewykorzystanego w terminie ustalonym zgodnie z art. 163 (czyli w planie urlopów) należy udzielić pracownikowi najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego. Pracownik może dochodzić roszczeń ze stosunku pracy (w tym także urlopu wypoczynkowego) w terminie 3 lat.
Wyznaczając rozkład obejmujący ruchomy czas pracy, pracodawca co prawda nie będzie musiał przejmować się dobą pracowniczą, ale nadal będzie miał obowiązek zachować okresy odpoczynku i normy czasu pracy. Warto o tym pamiętać, zwłaszcza w świetle sygnałów ze strony inspekcji pracy, która wciąż odnotowuje liczne błędy pracodawców w tym zakresie.
Dłuższy okres wykorzystania, możliwość dzielenia na części oraz większa ochrona stosunku pracy ojców po zakończeniu okresu korzystania z przysługującego prawa – to zmiany w zakresie urlopu ojcowskiego od 2 stycznia 2016 r.
Pracownik, który posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, był zatrudniony jako dozorca i pracował zgodnie z harmonogramem dyżurów (przeważnie 11, 12-godzinnych, od 18.00 do 6.00 dnia następnego). W styczniu przyznaliśmy pracownikowi 288 godzin urlopu wypoczynkowego za 2015 r., pracownik ma też 59 urlopu z 2014 roku. Od 1 maja 2015 r. pracownik pracuje na stanowisku gospodarczym po 7 godzin dziennie. Ile urlopu wypoczynkowego należy się temu pracownikowi w 2015 r.? Do 1 maja odejmowaliśmy z puli urlopowej po 11-12 godzin zgodnie z harmonogramem. Ile urlopu odpisywać po 1 maja – 7 czy 8 godzin?
Pracownik powinien wykorzystać urlop wypoczynkowy w roku, w którym nabył do niego prawo. W przypadku, gdy tego nie zrobi, pracodawca ma obowiązek udzielić mu urlopu do końca września następnego roku kalendarzowego. Wtedy mamy jednak do czynienia z urlopem zaległym, który rządzi się innymi prawami niż „zwykły” urlop wypoczynkowy.
27 marca 2024
11 kwietnia 2024
15 kwietnia 2024
Copyright © 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
2024 © Wiedza i Praktyka sp. z o.o.
Obserwuj nas