Narzędzia:
Z e-booka dowiesz się:
Pobierz »
Pracownikowi młodocianemu kończącemu naukę zawodu, uprawnionemu do urlopu – podobnie jak pozostałym pracownikom - przysługuje u dotychczasowego pracodawcy urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania zatrudnienia.
Zleceniobiorca nie musi pracować w dni robocze. Co więcej, wprowadzenie w umowie zlecenia zapisu, że zleceniobiorca powinien wykonywać pracę w dni robocze, może spowodować, iż umowa taka zostanie uznana za umowę o pracę.
Płatne przerwy w pracy przysługują albo ze względu na długość „dniówki” roboczej, albo szczególną sytuację, jak np. karmienie piersią. Każda z nich jest wliczana do czasu pracy, zatem pracownik nie musi jej odpracowywać. Jest także płatna, dlatego pracownik może odpoczywać w czasie pracy bez obawy o zmniejszenie zarobków.
Urlop okolicznościowy musi być uzasadniony niemożnością stawienia się do pracy w związku z określonym wydarzeniem. W przypadku, gdy pracownik nie wykazał istnienia takiego związku przyczynowego, pracodawca nie jest obowiązany do zwolnienia go od pracy w żądanym terminie.
Uczeń, który ukończył 18 lat, może pracować w porze nocnej. Z chwilą ukończenia 18 lat osoby te przestają być objęte szczególną ochroną zdrowia dotyczącą pracowników młodocianych. Oznacza to, że z chwilą osiągnięcia pełnoletności nie stosuje się do nich ograniczeń w zakresie pracy w godzinach nadliczbowych, czy w porze nocnej.
Urlop okolicznościowy to uprawnienie pracownicze, które nie przysługuje osobie odbywającej staż na podstawie skierowania z urzędu pracy. Na wniosek stażysty pracodawca jest jednak obowiązany udzielić dni wolnych w wymiarze dwóch dni za każde 30 dni kalendarzowych odbywania stażu.
Ruchomy czas pracy wprowadza się w układzie zbiorowym lub porozumieniu ze związkami zawodowymi. Jeśli u pracodawcy nie działają związki zawodowe, ruchomy czas pracy wprowadza się porozumieniem z przedstawicielami pracowników. Możliwe jest również zastosowanie ruchomego czasu pracy na indywidualny wniosek pracownika.
Rozpoczęta w poniedziałek doba pracownicza determinuje układ godzin pracownika w kolejnych dniach tygodnia. Jeśli pracownik rozpoczął pracę o 9.00 w poniedziałek i wypracował obowiązującą go dobową normę czasu pracy, to we wtorek również powinien rozpocząć pracę dopiero o 9.00. Jeśli bowiem pracownik taki rozpoczął pracę we wtorek o 8.00, to praca ta w części przypadającej między 8.00 a 9.00 przypadałaby jeszcze na dobę poniedziałkową, co oznacza, że w dobie poniedziałkowej pracownik przepracowałby 9 zamiast zaplanowanych 8 godzin (ma 1 godzinę pracy nadliczbowej).
Z e-booka dowiesz się: Kiedy można zastosować zadaniowy system czasu pracy. Na czym polega zadaniowy czas pracy. Jak wprowadzić zadaniowy system czasu pracy. Czy pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy może być zatrudniony w zadaniowym czasie pracy. Kiedy zadaniowy czas pracy nie może być stosowany. Czy można mieć do czynienia z pracą w godzinach nadliczbowych w zadaniowym czasie pracy.
Pytanie: Zatrudniliśmy ucznia, który ukończył 18. rok życia. Do okresu nauki zaliczono 19 miesięcy oraz 16 dni nauki zawodu u poprzedniego pracodawcy. Czy ta osoba, po ukończeniu 18 lat, może pracować w porze nocnej od 22.00 do 6.00 rano?
Indywidualny rozkład czasu pracy wprowadza się przede wszystkim na pisemny wniosek pracownika. Jeśli jednak strony zdecydują się ustalić indywidualny rozkład czasu pracy w umowie o pracę, muszą pamiętać o wynikających z tego konsekwencjach.
Użytkownik serwisu zwrócił się do nas z prośbą o pomoc w rozwiązaniu następującego przypadku: Pracodawca prowadzi firmę dostarczającą do dużego osiedla media, tj. Internet, telefon i telewizję. Poza rozbudowanym działem serwisu i instalacji, pracującym na 3 zmiany, pracodawca zatrudnia na pełen etat kilku informatyków w ramach systemu podstawowego. Swoje zadania wykonują w siedzibie firmy w godzinach od 8:00 do 16:00, niemniej pracodawca wskazał jako numery serwisowe ich służbowe komórki i wymaga, by były one odbierane w dni powszednie, do godziny 22:00 (pora nocna w firmie trwa od 22:00 do 6:00) oraz między 10:00 a 18:00 w weekendy i święta.
Wymiar urlopu wypoczynkowego młodocianego nie jest zależny od stażu pracy i wynosi w roku kalendarzowym 26 dni roboczych niezależnie od dodatkowych dni wolnych od pracy. Z chwilą ukończenia 18 lat, jeżeli prawo do urlopu młodociany uzyskał przed ukończeniem 18 lat, wymiar urlopu w tym roku kalendarzowym ulega zmniejszeniu do 20 dni.
Warszawa, 06.grudnia.2019
Poznań, 09.grudnia.2019
Wrocław, 11.grudnia.2019
Copyright © Wszelkie prawa zastrzeżone
