Indywidualny rozkład czasu pracy – na pisemny wniosek pracownika, ewentualnie w umowie

Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może ustalić indywidualny rozkład jego czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty.

Dla wprowadzenia indywidualnego rozkładu czasu pracy konieczny jest zatem przede wszystkim pisemny wniosek pracownika. Pracownik powinien zaproponować w nim odpowiadający mu rozkład czasu pracy, a pracodawca wyrazić swoją zgodę lub wskazać odmowę.

Pamiętać również należy, że ustalenie indywidualnego rozkładu czasu pracy odbywa się w ramach obowiązującego pracownika systemu czasu pracy. Możliwe jest zatem wprowadzenie indywidualnego rozkładu odbiegającego od rozkładu zbiorowego stworzonego dla całej załogi lub poszczególnych grup pracowników, określonego w układzie zbiorowym, regulaminie pracy albo obwieszczeniu.

Indywidualny rozkład czasu pracy może odmiennie określać np. godziny rozpoczynania i kończenia pracy, uelastyczniając w ten sposób czas pracy pracowników, jednak tylko w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty.

Choć indywidualny rozkład czasu pracy wprowadza się na indywidualny wniosek pracownika, brak jest przeszkód, aby wynikał on z zwartej z pracownikiem umowy o pracę.

Organizacja czasu pracy nie należy do istotnych elementów stosunku pracy, które muszą (powinny) zostać ustalone w umowie o pracę. Przepis art. 29 § 1 Kodeksu pracy zobowiązuje jedynie do ustalenia w umowie wymiaru czasu pracy. Nie ma jednak przeszkód, aby w umowie o pracę (albo w drodze odrębnego porozumienia między pracodawcą i pracownikiem) ustalić organizację pracy (system lub rozkład czasu pracy). Postanowienie takie może mieć charakter istotnego elementu indywidualnego stosunku pracy, a w konsekwencji jego zmiana będzie wymagała porozumienia stron lub wypowiedzenia zmieniającego.