Narzędzia:
Jeśli pracownik ich nie zwróci - a może tak być - to w świetle licznego orzecznictwa sądowego nie są one jego przychodem podlegającym opodatkowaniu (wyrok NSA z 25 stycznia 2022 r., sygn.akt II FSK 1037
Nie jest do tego potrzebna zgoda pracownika, co potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 11 października 1994 r. (sygn. akt I PRN 81/94).
Tak wynika chociażby z wyroku Sądu Najwyższego z 30 marca 1977 r. (sygn. akt I PRN 26/77, OSNC 1977/11/225).
, by pracownik miał możliwość wykonywania zadań, wliczając w to czas dojazdu do miejsca ich wykonywania, w ramach umówionej dobowej i tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym (Wyrok
przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem
sposób, także dorozumiany (np. brak sprzeciwu przełożonego na wykonywanie w jego obecności przez pracownika obowiązków może być zakwalifikowany jako polecenie świadczenia pracy w godzinach nadliczbowych – wyrok
Wyrok Sądu Najwyższego z 8 marca 2017 r., sygn. akt: II PK 26/16 Podstawa prawna: art. 152, art. 167 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r., poz. 1666 ze zm.).
świadczeń Niedopuszczalne jest różnicowanie rodzaju czy wysokości oferowanej przez pracodawcę pomocy z ZFŚS w zależności od stażu zakładowego pracownika czy rodzaju zawartej z nim umowy o pracę (por. wyrok
W uzasadnionych przypadkach za dom może być uznane również miejsce inne niż miejsce zameldowania, jeżeli było ono aktualnym miejscem pobytu, np. hotel, mieszkanie wynajęte (por. wyrok SN z 25 stycznia
WSA: Nie można ustalić wartości świadczeń - nie ma przychodu po stronie pracownika Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który przychylił się do stanowiska spółki (wyrok WSA we Wrocławiu
Kodeksu pracy, jak i przepisów odrębnych (np. art. 4 ustawy z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, który przewiduje, że w służbie cywilnej może być zatrudniona osoba, która nie była skazana prawomocnym wyrokiem
Najwyższy stanął na stanowisku, iż pracodawca jest zobowiązany zatrudniać pracownika zgodnie z ustalonym rodzajem pracy we właściwym miejscu, ale także w stosownym wymiarze i rozkładzie czasu pracy – wyrok
Jego charakter został objaśniony w wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 14 maja 2015 r.
Ich celem jest zastąpienie pracownikowi wynagrodzenia, które utracił on wskutek czasowej niezdolności do pracy spowodowanej chorobą (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 19 kwietnia 2004 r., I PK
Takie stanowisko wyraził także Naczelny Sad Administracyjny, który w wyroku z 28 listopada 2002 r. (sygn.
Copyright © 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
2024 © Wiedza i Praktyka sp. z o.o.
Obserwuj nas