Czas obowiązkowego szkolenia należy zaliczyć do czasu pracy

W ten sposób, w wyroku z 28 października 2021 r. (sygn. akt C-909/18) Trybunał Sprawiedliwości UE odpowiadał na pytania prejudycjalne sądu rumuńskiego.

Sprawa dotyczyła zatrudnionego w ochotniczej służbie ratowniczej jako szef wydziału prewencji strażak w pełnym wymiarze czasu pracy, to jest 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo. Otrzymał on od swojego pracodawcy polecenie odbycia 160 godzin szkolenia zawodowego. Odbyło się ono na podstawie umowy szkolenia zawodowego podpisanej przez pracodawcę z firmą szkoleniową. Szkolenie odbywało się w lokalu firmy szkoleniowej godzinach od 15.00 do 20.00 od poniedziałku do piątku, od 13.00 do 18.00 w soboty i od 13.00 do 19.00 w niedziele. Co doprowadziło do tego, że 124 godziny szkolenia miały miejsce poza jego zwykłym czasem pracy.

Przepisy rumuńskiego Kodeksu pracy przewidują w tym zakresie, że czas pracy oznacza każdy okres, podczas którego pracownik pracuje, jest do dyspozycji pracodawcy oraz wykonuje swoje działania lub spełnia obowiązki zgodnie z postanowieniami swojej umowy o pracę, obowiązującym układem zbiorowym lub obowiązującym ustawodawstwem.

Trybunał przypomniał przy tym, że przez miejsce pracy należy rozumieć każde miejsce, w którym pracownik powinien wykonywać czynności służbowe na polecenie pracodawcy, również wtedy, gdy miejsce to nie jest miejscem, w którym zazwyczaj wykonuje on swoją działalność zawodową. Zatem gdy pracownik otrzymuje od pracodawcy polecenie odbycia szkolenia zawodowego, aby móc wykonywać powierzone mu obowiązki, a ponadto sam ten pracodawca podpisał umowę o szkolenie zawodowe z przedsiębiorstwem, które to szkolenie miało przeprowadzić, należy uznać, że w trakcie okresów szkolenia zawodowego pracownik ten pozostawał do dyspozycji pracodawcy w rozumieniu dyrektywy 2003/88.

TSUE wskazał, że nie będzie miało znaczenia, iż obowiązek odbycia szkolenia zawodowego wynika z przepisów krajowych, ponieważ pracownik był już wcześniej zatrudniony na tym stanowisku, a szkolenie było konieczne do utrzymania go na stanowisku. Bez znaczenie pozostanie również to, że szkolenie częściowo odbywało się poza zwykłymi godzinami pracy, bowiem dyrektywa 2003/88 w pojęciu czas pracy nie wprowadza rozróżnienia w zależności od tego, czy czas ten mieści się w ramach zwykłych godzin pracy, czy też nie. Nie zasługuje również na uwagę fakt odbywania szkolenia w siedzibie firmy szkoleniowej, a nie w siedzibie pracodawcy, bowiem pracownik jest zobowiązany do fizycznej obecności w miejscu określonym przez pracodawcę. Nie ma również znaczenia wykonywanie w trakcie szkolenia innego rodzaju działalności niż w toku zwykłych obowiązków służbowych, szkolenie zawodowe nastąpiło bowiem z inicjatywy pracodawcy, a w konsekwencji pracownik podlega w ramach tego kształcenia instrukcjom pracodawcy.

Zatem czas odbywania takiego szkolenia należy zaliczyć do czasu pracy pracownika, a co za tym idzie wypłacić za ten okres wynagrodzenie.