MRPiT: Decyzja o uznaniu samoizolacji należy do pracodawcy
Znaczna dzienna liczba zakażeń sprawia, że wiele osób, z obawy przed możliwością kontaktu z osobą zakażoną bądź podejrzewających u siebie niektóre z objawów koronawirusa, pozostaje w domu, aby poddać się samoizolacji. Od decyzji pracodawcy zależy, czy i na jakiej podstawie uzna nieobecność pracownika w takiej sytuacji za usprawiedliwioną i płatną – wyjaśnił resort pracy.
Jak przypominało Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia. Natomiast w razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy.
Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są m.in.:
-
zaświadczenie lekarskie zawierające informację o okresie czasowej niezdolności do pracy (jeżeli z powodu choroby pracownik jest niezdolny do świadczenia pracy) oraz
-
decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia (tj. kwarantanny albo izolacji) pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami.
Za czas takich nieobecności w pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe i następnie zasiłek chorobowy.
Czytaj również:
Dokumentowanie kwarantanny lub izolacji do zasiłku chorobowego lub opiekuńczego – zasady obowiązujące od 3 listopada >>
W przypadku innych przyczyn uniemożliwiających wykonywanie pracy wskazanych przez pracownika, ale niewynikających z przepisów prawa pracy, to pracodawca zdecyduje, czy i na jakiej podstawie uzna je za usprawiedliwiające nieobecność w pracy. Taka nieobecność w pracy może zostać uznana za płatną lub niepłatną.
Zdaniem resortu pracy
(…) pracownicy, którzy obawiają się o zdrowie swoje i innych osób, powinni w pierwszej kolejności skontaktować się ze stacją sanitarno-epidemiologiczną, która podejmie decyzję o dalszym postępowaniu, np. skierowaniu pracownika na kwarantannę. Jeśli powiatowy inspektor sanitarny nie podejmie decyzji o odosobnieniu (kwarantannie lub izolacji), wówczas pracownik powinien skontaktować się z pracodawcą i ustalić dalsze postępowanie; w takiej sytuacji pracownik może po porozumieniu z pracodawcą, np. wykorzystać urlop wypoczynkowy lub urlop bezpłatny albo pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie pracy zdalnej.
Odpowiedź Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii z 28 października 2020 r. na zapytanie poselskie (nr 1655)
Leszek Skupski
