odszkodowanie

Pracownik poszkodowany w wypadku przy pracy może dochodzić od byłego pracodawcy odszkodowania, które zrekompensuje mu stratę majątkową. Chodzi np. o stratę, która polega na tym, że pracownik nie może zrealizować w określonym terminie konkretnych uprawnień pracowniczych, np. prawa do nieodpłatnego objęcia akcji. Wyrok Sądu Najwyższego z 10 marca 2020 r. (sygn. akt I PK 268/18).

Domaganie się od pracodawcy zapłaty odszkodowania za tzw. utracone korzyści, jakie pracownik mógłby osiągnąć, gdyby pracodawca swoim zachowaniem nie wyrządził pracownikowi szkody, wymaga od pracownika wykazania tej okoliczności z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością. W przeciwnym przypadku pracownik może domagać się jedynie odszkodowania w granicach rzeczywistej straty, jaką poniósł w wyniku zdarzenia obciążającego pracodawcę – wyrok Sądu Najwyższego z 15 stycznia 2020 r. (sygn. akt III PK 200/18).

Po wyborze świadczenia odszkodowawczego pracownik w skardze kasacyjnej nie może już zmienić swojego wyboru ani tym bardziej dodatkowo żądać przywrócenia do pracy.  Wyrok  SN z 23 stycznia 2020 r., II PK 142/18

W sytuacji, gdy zwolniony niezgodnie z prawem  pracownik nie spełnia ustawowych wymagań kwalifikacyjnych do zajmowania danego stanowiska, na które chce być przywrócony, sąd nie powinien zasądzać przywrócenia do pracy, a tylko stosowne odszkodowanie. Wyrok Sądu Najwyższego z 7 października 2020 r. (sygn. akt II PK 58/19).

Umowne wydłużenie okresu wypowiedzenia na korzyść pracownika nie rodzi po jego stronie uprawnienia do żądania od pracodawcy zapłaty odszkodowania z tytułu wadliwego wypowiedzenia stosunku pracy w wysokości przekraczającej kwotę wynagrodzenia za 3-miesięczny (ustawowy) okres wypowiedzenia. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy strony wyraźnie dopuściły możliwość realizacji przez pracownika takiego uprawnienia. Wyrok Sądu Najwyższego z 14 listopada 2019 r. (sygn. akt III PK 150/18).

Możliwe jest zawarcie umowy, której przedmiotem jest nie tylko powstrzymanie się pracownika od działalności konkurencyjnej, ale także – zachowanie w tajemnicy po rozwiązaniu stosunku pracy szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Wyrok SN z 14 marca 2019 r. (sygn. akt II PK 311/17)

Wyższe niż kodeksowe odszkodowanie z tytułu wypowiedzenia umowy o pracę niezgodnego z prawem lub nieuzasadnionego należy się pracownikowi tylko wówczas, jeżeli stosowne postanowienia, o podwyższonym odszkodowaniu, znajdą się w umowie o pracę. Jeżeli ich nie ma odszkodowanie należy się na zasadach kodeksowych. Wyrok SN z 14 listopada 2019 r. (sygn. akt III PK 150/18).

Postanowienia Umowy Społecznej stanowią źródło prawa pracy, a to oznacza, że na ich podstawie pracownicy mogą skutecznie żądać od pracodawcy spełnienia należnych im świadczeń gwarancyjnych. Wysokość świadczenia gwarantowanego Umową ma charakter zryczałtowany i jest oderwana od faktycznej szkody, jaką poniósł pracownik w wyniku przedwczesnego rozwiązania z nim stosunku pracy. Wyrok SN z 2 kwietnia 2019 r. (sygn. akt I PK 12/18).

Zadośćuczynienie z art. 446 Kodeksu cywilnego w związku z art. 445 kc nie przysługuje nawet poważnie poszkodowanym członkom rodziny pracownika, który przeżył wypadek przy pracy. Będzie tak również w sytuacji, gdy szkody członków rodziny mają związek z wypadkiem przy pracy tego pracownika. Wyrok SN z 12 grudnia 2019 r. (sygn. akt I PK 129/18).

Pracodawca, który przedwcześnie rozwiąże z pracownikiem stosunek pracy w trybie dyscyplinarnym i nie zdoła wykazać, że pracownik faktycznie dopuścił się zachowania, które uzasadniało rozwiązanie z nim umowy o pracę w trybie art. 52 kp musi liczyć się z koniecznością zapłaty odszkodowania gwarancyjnego należnego pracownikowi za przedwczesną utratę zatrudnienia. Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 2 kwietnia 2019 r. (sygn. akt I PK 12/18).