Okres odpoczynku przy kilku umowach o pracę z jednym pracodawcą – wyrok TSUE

Do TSUE zwrócił się sąd okręgowy w Bukareszcie z pytaniem, czy w sytuacji gdy pracownik zawarł kilka umów o pracę z tym samym pracodawcą, minimalny okres odpoczynku dobowego, stosuje się do tych umów rozpatrywanych łącznie, czy do każdej ze wspomnianych umów rozpatrywanej odrębnie.

Sprawa rozpatrywana przez rumuński sąd dotyczyła ekspertów zatrudnionych przez Akademię Ekonomiczną w Bukareszcie. Byli oni zatrudnieni na podstawie kilku umów o pracę. W niektóre dni kumulowali oni godziny przepracowane w ramach harmonogramu podstawowego, czyli osiem godzin dziennie, z godzinami przepracowanymi w ramach projektu oraz w ramach innych projektów lub czynności. Łączna liczba godzin przepracowanych przez tych ekspertów na dobę przekraczała dobowy limit 13 godzin.

Rozpatrując pytanie sądu rumuńskiego Trybunał zaznaczył, że dyrektywa dotycząca czasu pracy definiuje pojęcie czasu pracy jako każdy okres, podczas którego pracownik pracuje, jest do dyspozycji pracodawcy oraz wykonuje swoje działania lub spełnia obowiązki. Co więcej nakłada ona na państwa członkowskie obowiązek przyjęcia niezbędnych środków w celu zapewnienia, by każdy pracownik był uprawniony w okresie 24-godzinnym do minimalnego dobowego odpoczynku w wymiarze 11 nieprzerwanych godzin. Ponadto okres odpoczynku jest zdefiniowany jako każdy okres, który nie jest czasem pracy.

Co za tym idzie okres odpoczynku i czas pracy to wzajemnie wykluczające się pojęcia a dyrektywa dotycząca czasu pracy nie przewiduje kategorii pośredniej pomiędzy okresami pracy a okresami odpoczynku. Nie byłoby bowiem możliwe zapewnienie pracownikowi 11-godzinnego dobowego odpoczynku jeśli okresy te byłby rozpatrywane odrębnie dla każdej zawartej z pracownikiem umowy o pracę. Bowiem w takiej sytuacji czas odpoczynku w ramach jednej z umów mógłby być czasem pracy w ramach kolejnej.

Źródło:

Wyrok TSUE z 17 marca 2021 r., sygn. akt C-585/19