Nowy projekt ustawy o tzw. weryfikacji covidowej zakłada, że testom diagnostycznym na COVID-19 będą podlegali zarówno pracownicy, jak i zleceniobiorcy – i to niezależnie od tego, czy przebyli już infekcję wirusem SARS-CoV-2, a także czy poddali się szczepieniom ochronnym przeciwko COVID-19 czy też nie.
Czytaj również:
27 stycznia 2022 r. do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach dotyczących ochrony życia i zdrowia obywateli w okresie epidemii COVID-19 (druk sejmowy nr 1981). Projekt zakłada nowy mechanizm weryfikacji covidowej osób zatrudnionych.
Podstawowym celem projektu ustawy jest wprowadzenie rozwiązań umożliwiających pracownikom nieodpłatne wykonywanie testów diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 i odpowiadające im uprawnienie pracodawców do żądania od pracowników oraz osób wykonujących na rzecz pracodawcy pracę na podstawie umów cywilnoprawnych podawania informacji o posiadaniu negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2.
Testy diagnostyczne mają być finansowane ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 65 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 568 ze zm.).
Projekt ustawy zakłada, że pracownik uprawniony będzie do nieodpłatnego wykonania testu diagnostycznego zasadniczo raz w tygodniu.
Jednocześnie – mając na uwadze zmieniającą się sytuację epidemiczną oraz dostępność testów – została przewidziana została możliwość zmiany częstotliwości wykonania nieodpłatnych testów. W razie zaistnienia takiej potrzeby minister zdrowia ma być uprawniony do określenia, w drodze rozporządzenia, liczby nieodpłatnych testów, które będą mogły zostać przeprowadzone w określonym przedziale czasowym, mając możliwość zarówno zwiększenia, jak i zmniejszenia częstotliwości wykonywania nieodpłatnych testów diagnostycznych.
Zgodnie z projektem nowe zasady wykonywania testów obejmą:
pracowników w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy,
osoby wykonujące umowę agencyjną, umowę zlecenia, inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
osoby wykonujące umowę o dzieło.
W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, że szczepienia ochronne przeciwko COVID-19 ograniczają ryzyko zachorowania na COVID-19, a w przypadku zachorowania łagodzą przebieg choroby, jednak nie pozwalają całkowicie wyeliminować rozprzestrzeniania się wirusa SARS-CoV-2. Z tego względu, w ocenie twórców projektu ustawy, konieczne jest wprowadzenie również innych instrumentów hamujących transmisję koronawirusa.
Kierując się tym założeniem, w projekcie ustawy nie przewidziano odmiennych zasad dotyczących wykonywania testów diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 dla osób, które przebyły infekcję wirusem SARS-CoV-2, osób, które poddały się szczepieniom ochronnym przeciwko COVID-19, oraz osób niezaszczepionych.
Projekt ustawy zakłada, że osoba, która nie podda się testowi diagnostycznemu w kierunku SARS-CoV-2, a nadal będzie świadczyła u pracodawcy pracę na dotychczasowych zasadach (nie będzie z tego względu delegowany do wykonywania pracy poza stałe miejsce pracy bądź wykonywania pracy innego rodzaju), w przewidzianych w projekcie ustawy sytuacjach będzie mogła zostać zobowiązana do zapłaty na rzecz osoby, która przeszła zakażenie COVID-19 świadczenia odszkodowawczego. Do zapłaty takiego świadczenia będzie mógł być zobowiązany także pracodawca, jeśli dopuści do pracy osoby zatrudnione, które nie będą legitymowały się negatywnym wynikiem testu w kierunku SARS-CoV-2.
Źródło:
projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach dotyczących ochrony życia i zdrowia obywateli w okresie epidemii COVID-19 (druk sejmowy nr 1981).