Praktyka lekarska – co z obowiązkiem podwyższenia wynagrodzenia od 1 lipca 2021 r.

Nazwa „praktyka lekarska” sugeruje, że mamy do czynienia z zawodową praktyką lekarską, a nie z podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, praktyką zawodową jest działalność lecznicza:

1)     lekarzy – wykonywana w formie:

a)     jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,

b)     spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska,

2)     pielęgniarki – wykonywana w formie:

a)     jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka pielęgniarki, indywidualna praktyka pielęgniarki wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki, indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka pielęgniarki wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,

b)     spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka pielęgniarek,

3)     fizjoterapeuty – wykonywana w formie:

a)     jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna, indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,

b)     spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka fizjoterapeutyczna.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej, wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego.

Zgodnie z art. 1 ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, ustawa ta określa sposób ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne oraz pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, zatrudnionych w podmiotach leczniczych, uwzględniający rodzaj wykonywanej pracy oraz sposób osiągania najniższego wynagrodzenia zasadniczego. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 2 ww. ustawy, przez podmiot leczniczy należy rozumieć podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej.

Skoro zatem praktyka zawodowa nie jest podmiotem leczniczym (wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego), należy uznać, że obowiązki określone w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych nie dotyczą osób prowadzących praktyki zawodowe. W szczególności, nie dotyczy praktyk zawodowych – wynikający z art. 3 ust. 1 ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych – obowiązek dokonania podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracowników.