Dofinansowanie do wypoczynku – kiedy trzeba naliczyć wpłatę do PPK

Dodatkowe świadczenia przyznawane pracownikom z tytułu urlopu wypoczynkowego pracodawca sfinansować może z różnych źródeł np. z:

• zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS),

• innego funduszu socjalno-bytowego czy

• środków obrotowych firmy.

Wpłaty te naliczane są bowiem od wynagrodzenia uczestnika PPK, przez które należy rozumieć podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych bez zastosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy. Z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego (art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK).

Oznacza to, że do ustalania podstawy wpłat do PPK należy stosować zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o których mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z przepisami tej ustawy (art. 18 ust. 1 i 2) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskiwany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

• wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych,

• przychodów wymienionych w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1949).

Do przychodów wymienionych w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia należą m.in.:

• świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dotyczy to m.in. tzw. wczasów pod gruszą),  

• świadczenia wypłacane z funduszu utworzonego na cele socjalno-bytowe na podstawie układu zbiorowego pracy u pracodawców, którzy nie tworzą zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - do wysokości nieprzekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego, określonej w art. 5 ust. 2 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,

• świadczenie urlopowe wypłacane na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych – do wysokości nieprzekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego określonej w tej ustawie. 

Źródło:
Portal PPK (mojeppk.pl)