Narzędzia:
Moje pytanie dotyczy odpracowania przepustki. Czy pracownikowi zatrudnionemu w podstawowym czasie pracy w godz. od 6.00 do 14.00 można zezwolić na odpracowanie przepustki (prywatnej) w godzinach nocnych np. od 4.00 do 6.00? Czy wówczas musielibyśmy mu zapłacić za pracę w godzinach nocnych? (rozumiem, że godzin nadliczbowych nie ma). Chcę zaznaczyć, że jest to pracownik fizyczny i praca w firmie odbywa się w godz. od 6.00 do 14.00; od 22.00 do 6.00. Czy jako pracodawca możemy odmówić pracownikowi odrobienia przepustki, w takim przypadku wytrącimy mu godziny przepustki z czasu przepracowanego?
Przeczytaj też:
Pracownik zatrudniony jest w podstawowym systemie czasu pracy, pracuje od poniedziałku do piątku w godzinach od 9.00 do 17.00. Przez kilka dni pod rząd rozpoczynał pracę o godz. 9:30 z powodu konieczności załatwienia spraw prywatnych i kończył pracę odpowiednio później o godz. 17:30. Czy w tej sytuacji doszło do pracy w godzinach nadliczbowych i czy do karty ewidencji czasu pracy powinien być obowiązkowo dołączony jakiś dokument potwierdzający odpracowanie późniejszego przyjścia?
Pracownik zatrudniony na pełny etat chciałby stale pracować przez 5 dni w tygodniu po 7 godzin i 15 minut, a następnie 45 niedopracowanych minut odrabiać pracując w co drugą sobotę. Pracownik zaproponował, że co miesiąc złoży zbiorczą prośbę o zezwolenie na codzienne wcześniejsze wyjście po 7:15 godzinach pracy i możliwość odpracowania brakujących godzin w soboty. Czy takie rozwiązanie jest dopuszczalne przez kodeks pracy? Czy jest jakaś inna możliwość, aby pracownik mógł zgodnie z przepisami prawa pracy pracować w opisanym trybie?
Pracownica wynagradzana akordowo, zatrudniona na produkcji w godz. od 6:00 do 14:00, o 8:00 rano wyszła z dzieckiem do lekarza i na ten dzień otrzymała zwolnienie na opiekę na chore dziecko. Czy godziny przepracowane (od 6:00 do 8:00) można „pozostawić” na wyjście prywatne w ramach godzin pracy? Jeśli tak, to czy dotyczy to pracowników wynagradzanych w stałej stawce miesięcznej?
Proszę o odpowiedz, czy pracodawca definitywnie może zabronić pracownikom odpracowania wyjść w celach prywatnych (np. w związku z wizytą u lekarza specjalisty). Nadmieniam, że dotyczy pracowników zatrudnionych w podstawowym systemie czasu pracy (poniedziałek- piątek, w godz. od 7.00 do 15.00).
Zatrudniamy pracownika posiadającego orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i w związku z tym korzystającego ze szczególnych uprawnień pracowniczych, wynikających z przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Czy ten pracownik, korzystając na swój pisemny wniosek ze zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych (np. wcześniejsze wyjście z pracy po przepracowaniu 5 godzin), może takie zwolnienie odpracować w kolejnym dniu pracy? Będzie wtedy pracował 9 godzin, co zgodnie art. 151 § 2(1) kp nie stanowiłoby pracy w godzinach nadliczbowych.
Pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w wymiarze godzinowym nieobejmującym pełnej dniówki tylko wtedy, gdy pozostały pracownikowi urlop nie wystarczy na cały dzień. Przepisy nie przewidują możliwości godzinowego wykorzystywania urlopu wypoczynkowego w innych przypadkach, a resort pracy nie zamierza tego zmieniać.
Pracownicy zwracają się do nas z prośbami, aby w związku z ważnymi sprawami osobistymi, które nie wymagają wykorzystywania całego dnia urlopu, mogli wykorzystywać urlop wypoczynkowy na część dnia. Czy pracodawca może na korzyść pracownika zawrzeć zapis w swoich przepisach wewnątrzzakładowych, że urlop wypoczynkowy może być udzielony w wymiarze godzinowym, odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy?
W dniu 9 października pracownik został zwolniony od pracy na 3 godziny w celu załatwienia spraw prywatnych. Wniosek o to zwolnienie złożył 6 października, a odpracowanie wyjścia nastąpiło 6 października (1 godz.) i 8 października (2 godz.). Czy to postępowanie było prawidłowe? Czy pracownik mógł wyjście osobiste odrobić wcześniej, zanim ono nastąpiło?
Pracownik administracji pracuje od godz. 8.00 do 16.00 i tak podpisuje listę obecności. W trakcie dnia pracy dowiedział się, że musi pilnie wyjść na 2 godziny celem załatwienia spraw prywatnych, na co dostał zgodę od swojego przełożonego. Swoje wyjście odrobi do końca tygodnia. Czy należy poprawić godziny pracy na liście obecności, czy tylko zapisać godziny wyjścia w książce wyjść? Jakie godziny pracy wpisać na liście obecności w dniu, w którym pracownik będzie odrabiał wyjście?
Czy pracownik odpracowujący czas wyjścia prywatnego z pracy musi to zrobić w bieżącym okresie rozliczeniowym?
Od 23 sierpnia 2013 r. wyjście w celach prywatnych w godzinach pracy można odpracować bez ryzyka powstania godzin nadliczbowych. Pod warunkiem, że pracownik uzyskał takie zwolnienie na swój pisemny wniosek. Zgodnie z wyjaśnieniami MPiPS wniosek ten nie musi jednak mieć formy odrębnego dokumentu, a może wynikać z wpisu pracownika w funkcjonującej w zakładzie księgi wejść i wyjść.
Czy w świetle ostatniej nowelizacji Kodeksu pracy w części dotyczącej odpracowania wyjść osobistych, warunek pisemnego wniosku zostanie spełniony poprzez wpis w „książce wyjść prywatnych” zawierający takie dane, jak: godzina wyjścia, powrotu, data oraz akceptacja zwierzchnika służbowego? Czy też należy prowadzić osobną ewidencję takich wniosków przedkładanych każdorazowo przed skorzystaniem ze zwolnienia?
Od 23 sierpnia 2013 r. pracodawcy mogą korzystać z możliwości elastycznego planowania pracy, jakie wprowadziła nowelizacja Kodeksu pracy z 12 lipca 2013 r. Zmienione przepisy wprawdzie dają pracodawcom większe możliwości dostosowania organizacji pracy do specyfiki zakładu i bieżącej sytuacji ekonomicznej, jednak z drugiej strony nakładają dodatkowe obowiązki i wymagają dopełnienia przepisowych formalności.
Copyright © 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
2024 © Wiedza i Praktyka sp. z o.o.
Obserwuj nas