Narzędzia:
(Wyrok Sądu Najwyższego z 17 lipca 2009 r., I BP 6/09, OSNP 2011/5-6/72). 2.
Sama podróż poza rozkładowym czasem pracy nie rodzi więc obowiązku wypłacenia mu dodatkowego wynagrodzenia, czy udzielenia czasu wolnego lub dnia wolnego od pracy (wyrok z 4 lipca 1978 r.
(wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2009 r., sygn. akt II PK 176/08). Proponowana zmiana ma na celu ograniczenie tzw. pracy na czarno.
Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 30 listopada 2012 r.
Zapatrywanie to powtórzył także Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 maja 1999 r. w sprawie I PKN 34/99, stwierdzając: „O długości okresów wypowiedzenia (art. 36 § 1 KP) decyduje okres zatrudnienia u danego
W wyroku z 24 stycznia 2006 r., (sygn. akt I PK 124/05) Sąd Najwyższy przyjął, że pracodawca może wysłać pracownika na zaległy urlop, nawet gdy pracownik nie wyraża na to zgody.
Należy ponadto wskazać, że taka zmiana zapewnia ciągłość zatrudnienia i przeniesienie następuje w drodze modyfikacji istniejącego stosunku pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn
(wyrok WSA w Krakowie z 5 lipca 2005 r., III SA/Kr 335/05) Autorem odpowiedzi jest:
pozwala rozwiązać umowę Nieudzielenie przez osobę ubiegającą się o zatrudnienie informacji o niekaralności lub jej nieudokumentowanie, a także udzielenie informacji potwierdzających skazanie prawomocnym wyrokiem
lekarskim po długotrwałej chorobie uzasadnia niedopuszczenie pracownika do pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia, gdy wyłączną przyczyną tej odmowy są okoliczności leżące po stronie pracownika(wyrok
Zdaniem Sądu Najwyższego poprawna jest pierwsza interpretacja, zgodnie z którą do okresu uprawniającego do dodatkowego wynagrodzenia rocznego zalicza się wyłącznie okresy faktycznie przepracowane (wyrok
Jednak w przypadku zwolnień indywidualnych konieczne jest również ustalenie, czy pracownik nie współprzyczynił się do rozwiązania stosunku pracy(wyrok Sądu Najwyższego z 3 listopada 2010 r., sygn. akt
Taką interpretację przepisów potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 29 września 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1356/08).
Z wyroku NSA z 1 marca 2007 r.
Takie stanowisko potwierdza również wyrok Sądu Najwyższego z 4 kwietnia 1979 r.
Copyright © 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
2024 © Wiedza i Praktyka sp. z o.o.
Obserwuj nas