Za pomocą współczynnika urlopowego ustala się wysokość ekwiwalentu za 1 dzień urlopu. Używa się go również przy obliczaniu wynagrodzeń, odszkodowań i innych należności przysługujących w wysokości wynagrodzenia za jeden dzień lub wielokrotności wynagrodzenia za jeden dzień. Sprawdź jego wysokość i zasady ustalania w 2016 r.
Współczynnik urlopowy obliczany jest odrębnie dla każdego roku kalendarzowego. Szacuje się go, odejmując od liczby dni w danym roku kalendarzowym łączną liczbę przypadających w tym roku niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a otrzymany wynik dzieli się przez 12.
Ustalając współczynnik urlopowy na 2016 r. należy uwzględnić, że w tym roku występują:
52 niedziele,
53 wolne soboty,
9 dni świątecznych przypadających od poniedziałku do piątku:
1 stycznia - Nowy Rok
6 stycznia – Święto Trzech Króli
28 marca - drugi dzień Wielkiej Nocy,
3 maja - Święto Pracy,
26 maja - dzień Bożego Ciała,
15 sierpnia - Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
1 listopada – Wszystkich Świętych
11 listopada - Narodowe Święto Niepodległości
26 grudnia - drugi dzień Bożego Narodzenia.
W przypadku pracowników pełnoetatowych współczynnik ten wyniesie 21,00. Wynika to takiego obliczenia:
[366 dni - (52 niedziele + 9 dni świątecznych + 53 dni wolne np. soboty)] : 12 = 248 : 12 = 21,00
W przypadku osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy oblicza się w taki sam sposób, przy czym obniża się go proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Zatem współczynnik urlopowy w 2016 r. dla pracownika zatrudnionego na:
1/4 etatu wyniesie 5,25 (1/4 x 21,00),
1/3 wyniesie 7,00 (1/3 x 21,00),
1/2 wyniesie 10,50 (1/2 x 21,00),
3/4 wyniesie 15,75 (3/4 x 21,00).
Należy pamiętać, że powyższy współczynnik urlopowy stosuje się wyłącznie w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył prawo do urlopu wypoczynkowego, bez względu na to, czy nabyte prawo do ekwiwalentu w danym roku dotyczy urlopu bieżącego - nabytego w tym roku, czy też urlopu zaległego, za rok poprzedni. Decydującym jest data nabycia prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, a nie data nabycia samego prawa do urlopu.