Tegoroczny maj stwarza okazje do dwóch wydłużonych weekendów. Dodatkowe wolne cieszy pracowników, ale niekoniecznie pracodawców. Jak dodatkowe dni wolne wpłyną na ewidencję czasu pracy i inne nieobecności pracowników?
W maju 2013 r. dni wolne od pracy 1 i 3 maja wypadają w środę i piątek. Wystarczy zatem wolne w czwartek 2 maja i można cieszyć się 5-dniowym weekendem. Dodatkowo dniem wolnym będzie także czwartek 30 maja – Boże Ciało, dzięki czemu można skorzystać z wydłużonego 4-dniowego weekendu.
Dłuższy wypoczynek nie zawsze musi oznaczać dla pracownika konieczność brania urlopu wypoczynkowego. Pracodawca może udzielić swoim pracownikom dodatkowego dnia wolnego, np. 2 maja 2013 r. Należy jednak pamiętać, że za taki dzień pracownikom przysługuje wynagrodzenie lub wynagrodzenie przestojowe. Jeśli bowiem to pracodawca z własnej inicjatywy udziela pracownikom dodatkowego dnia wolnego, nie może z tego tytułu obniżyć ich wynagrodzeń.
Możliwa jest także sytuacja, kiedy pracodawca w zamian za dzień wolny np. w czwartek 2 maja lub w piątek 31 maja, zobowiąże pracowników do odpracowania takiego dnia w innym dniu – np. w wolną sobotę 11 maja 2013 r.
Jeśli pracodawca nie chce lub – ze względów ekonomicznych – nie może dać pracownikom dodatkowego dnia wolnego, pracownik może skorzystać z urlopu wypoczynkowego. Dzięki temu, biorąc 3 dni urlopu wypoczynkowego na przełomie kwietnia i maja 2013 r., pracownik może skorzystać z aż 9-dniowego wypoczynku.
Rozliczając urlopy – zwłaszcza w okresie, w którym występują dni wolne od pracy – warto pamiętać o kilku ważnych zasadach:
urlopu udziela się tylko na dni pracy – zgodnie z tą zasadą pracodawca „dysponuje” czasem pracownika tylko w te dni, w które ma on zaplanowaną pracę i tylko na te dni może udzielić mu urlopu
Pracownik jest zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku. Złożył pracodawcy wniosek o urlop wypoczynkowy od 29 kwietnia o 10 maja 2013 r. Pracownik będzie korzystał z wypoczynku w wymiarze 14 dni, jednak z puli urlopowej pracodawca odejmie mu tylko 8 dni (po 8 godzin, czyli 64 godziny). Dni 1 i 3 maja 2013 r. są i tak dniami wolnymi dla pracownika.
urlopu udziela się w wymiarze godzinowym – z puli urlopowej pracownika należy odjąć tylko tyle godzin, ile miał on zaplanowane do przepracowania w dniach, na które wziął urlop
Pracownik jest zatrudniony na 1/2 etatu w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku. Harmonogram jego czasu pracy na przełomie kwietnia i maja 2013 r. wygląda następująco:
poniedziałek 29 kwietnia – wolne,
wtorek 30 kwietnia – 4 godziny,
środa – 8 godzin,
czwartek – 8 godzin,
piątek – wolne.
Pracownik od 29 kwietnia do 3 maja 2013 r. będzie przebywał na urlopie wypoczynkowym. Z puli urlopowej należy mu zatem zdjąć 12 godzin (za wtorek 30 kwietnia i czwartek 2 maja 2013 r.). Środa i piątek są dniami ustawowo wolnymi od pracy, natomiast w poniedziałek pracownik nie ma zaplanowanej pracy.
Choroba pracownika przerywa urlop wypoczynkowy
Aura bywa kapryśna i pracownikowi może zdarzyć się przeziębienie nawet podczas urlopu. W przypadku choroby pracownika urlop wypoczynkowy ulega przerwaniu, a jego niewykorzystaną część pracodawca jest zobowiązany udzielić pracownikowi w terminie późniejszym.
W maju 2013 r. wymiar czasu pracy wynosi 160 godzin. Tyle godzin powinien przepracować w tym miesiącu pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym.
Przy rozliczaniu czas pracy – nie tylko w maju – należy pamiętać, że wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy.
Jeśli więc pracownik w danym okresie rozliczeniowym przebywa na urlopie wypoczynkowym lub jest niezdolny do pracy z powodu choroby – wymiar jego czasu pracy w takim okresie należy obniżyć o liczbę godzin do przepracowania w czasie tej nieobecności.
Pracownik zatrudniony na pełen etat w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym przebywa na urlopie wypoczynkowym od 1 do 10 maja 2013 r. Po powrocie do pracy po kilku dniach zachorował i przedstawił zwolnienie lekarskie obejmujące kres od 17 do 22 maja 2013 r. W dniach 27 i 28 maja zamiast po 8 godzin pracownik pracował odpowiednio 9 i 11 godzin.
Chociaż wymiar czasu pracy w maju wynosi 160 godzin, w przypadku tego pracownika ulega on obniżeniu o godziny nieobecności z powodu urlopu wypoczynkowego i choroby. Wynosi on zatem 80 godzin (160 godzin – 48 godzin urlopu – 32 godziny choroby). Pracownik w maju 2013 r. przepracował jednak 84 godzin. 4 godziny przepracowane ponad wymiar są godzinami nadliczbowymi.
Urlopy związane z pełnieniem funkcji rodzicielskich (m.in. urlop macierzyński, urlop ojcowski) udzielane są w wymiarze wielokrotności tygodnia, przy czym tydzień urlopu odpowiada 7 dniom kalendarzowym.
Ewentualne dni wolne od pracy przypadające w trakcie trwania tych urlopów nie wpływają na ich urlopów. Innymi słowy – jeśli urlop macierzyński lub ojcowski (albo inny urlop związany w pełnieniem funkcji rodzicielskich, np. dodatkowy urlop macierzyński) nakładają się na dni wolne od pracy, pracownik nie ma prawa do „obioru” dodatkowych dni wolnych z tego tytułu.
Pracownik złożył wniosek o urlop ojcowski od 22 kwietnia 2013 r. Urlop ojcowski udzielany jest jednorazowo w wymiarze 2 tygodni, zatem pracownik zakończy urlop 5 maja 2013 r. Dni wolne przypadające w czasie trwania urlopu ojcowskiego pracownika nie wpłyną na termin zakończenia urlopu (pracownik nie może ich „odebrać” i przedłużyć urlop do 7 maja 2013 r.).
Zdaniem GIP: Urlopu ojcowskiego nie można dzielić, ani udzielać w dniach
Przepisy Kodeksu pracy, w szczególności art. 1823 Kodeks pracy dotyczący urlopu ojcowskiego, nie przewidują możliwości dzielenia tego urlopu na części ani udzielania go w dniach. Jest on zatem niepodzielny i przysługuje w pełnym wymiarze tygodnia, a od 2012 r. dwóch tygodni.
(Pismo Głównego Inspektoratu Pracy z 29 stycznia 2010 r., GPP-316-4560-3-1/10/PE/RP).
Przepisy Kodeksu stanowią, że przynajmniej jedna część urlopu wypoczynkowego pracownika powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wymóg wykorzystania co najmniej 14-dniowego wypoczynku pojawia się także w przepisach ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, jako warunek otrzymania przez pracownika świadczenia urlopowego. Warunek taki jest również często powielany w zakładowych regulaminach działalności socjalnej – w przypadku ubiegania się o dofinansowanie do wypoczynku z ZFŚS.
Jeśli w przepisach (w Kodeksie pracy lub w przepisach zakładowych) jest mowa o 14 kolejnych dniach wypoczynku, to należy przez to rozumieć 14 kolejnych dni kalendarzowych obejmujących:
dni pracy,
dni wolne od pracy (wynikające z harmonogramu czasu pracy oraz z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy),
niedziele i święta będące dniami ustawowo wolnymi od pracy.
Pracownik zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku złożył wniosek o urlop wypoczynkowy od 20 do 31 maja 2013 r. Pracodawca w 2013 r. wypłaca pracownikom świadczenie urlopowe. Świadczenie to musi wypłacić także temu pracownikowi – pracownik będzie bowiem korzystał z 14 kolejnych dni kalendarzowych wypoczynku.
art. 130, art. 1542, art. 162, art. 165, art. 1823, art. 1831 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94, ze zm.),
art. 3 ust. 5, ust. 5a ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 592),
art. 1 pkt 1 ustawy z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz.U. z 1951 r. nr 4, poz. 28, ze zm.).