Zadaniowy system czasu pracy handlowca a prawo do zapłaty nadgodzin
W niektórych firmach handlowcy pracują w zadaniowym systemie pracy. Aby byli w stanie wykonać swoje obowiązki mniej więcej w 8 godzinnym czasie pracy trzeba wiedzieć, jakich rezultatów od nich oczekiwać. W przeciwnym razie przeciążony zadaniami handlowiec zażąda zapłaty za nadgodziny. Czy będzie miał do tego prawo?
Rozstrzygnięcie tej kwestii zajął się Sąd Najwyższy. Sprawa dotyczyła umowy, w której strony ustaliły, że czas pracy handlowca określać będą powierzone mu zadania.
Określenie zadań handlowca w zadaniowym systemie czasu pracy
Zadaniem tym było osiągnięcie określonej wartości sprzedaży w 2-miesięcznych okresach rozliczeniowych. Pracownik był rozliczany z wykonanych zadań, natomiast pracodawca nie rozliczał czasu pracy pracownika, jaki przeznaczał na realizację tych zadań.
W trakcie zatrudnienia handlowiec nie zgłaszał pracodawcy, że nie jest w stanie wykonać powierzonych mu zadań w ciągu 8 godzin dziennie. Jednak po rozwiązaniu przez pracodawcę umowy o pracę zażądał zapłaty za nadgodziny. Pracodawca nie uznał żądania pracownika i sprawa trafiła do sądu pracy.
Istota zadaniowego systemu czasu pracy według Sądu Najwyższego
Zdaniem Sądu Najwyższego: Istotą zadaniowego czasu pracy jest wyznaczenie pracownikowi zadań do wykonania. Określenie tych zadań musi być precyzyjne, skonkretyzowane, a ich zakres nie może podlegać zmianom w zależności od sytuacji na rynku sprzedaży i rynku usług. W ocenie Sądu Najwyższego skoro zadaniem do wykonania przez handlowca było m.in. osiągnięcie określonej wartości sprzedaży w 2-miesięcznym okresie rozliczeniowym, to tym samym w sposób niedopuszczalny przerzucono na pracownika ryzyko działalności gospodarczej pracodawcy. Takie określenie zadań jest sprzeczne z istotą stosunku pracy (uzasadnienie wyroku z 15 listopada 2006 r., I PK 117/06).
Balcewicz Justyna
