Pracownikowi przebywającemu na zwolnieniu lekarskim w dniu uzgodnionym z pracodawcą jako wolny z tytułu pracy w wolną sobotę (tj. z tytułu pracy w dniu wolnym wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy), nie ma obowiązku ani konieczności ponownego wyznaczania takiego dnia wolnego, ani też wypłaty pracownikowi dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu.
Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Wynikająca z tego artykułu zasada przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy oznacza, że pracodawca może ustalać harmonogramy czasu pracy w taki sposób, aby praca była świadczona przez np. 6 dni w tygodniu, przy równoczesnym zmniejszeniu liczby dni pracy w następnym (lub poprzedzającym) tygodniu, np. do 4
W sytuacji, w której w pracownik przebywał na L4 w dniu uzgodnionym z pracodawcą jako wolny z tytułu pracy w wolną sobotę, pracodawca nie ma obowiązku ani ponownego wyznaczania takiego dnia wolnego, ani też wypłaty pracownikowi dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie ma prawnego znaczenia, że dniu wolnym udzielonym w zamian za pracę w sobotę pracownik chorował. Dzień wolny od pracy uważa się za udzielny.
Wymiar czasu pracy w danym miesiącu ulega obniżeniu o liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie, w którym pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim. Dzień wyznaczony jako wolny z tytułu pracy w sobotę, nie obniża zatem obowiązującego go wymiaru czasu pracy. Wymiar ten ulega obniżeniu tylko o taką liczbę godzin jaka była zaplanowana do przepracowania w czasie choroby pracownika.
Z końcem okresu rozliczeniowego liczba godzin pracy wynikająca z obowiązującego pracownika wymiaru czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym powinna się zatem zgadzać, a tym samym bark jest podstaw dla udzielania pracownikowi dodatkowego dnia wolnego czy też wypłacana dodatkowego wynagrodzenia.
Joanna Kaleta