Rekompensata pracownikowi ochrony dozwolonej pracy w święto

Za pracę w święto uważa się pracę wykonywaną między 6.00 w tym dniu a 6.00 w dniu następnym, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. Każda praca przypadająca w tych godzinach stanowi zatem pracę w święto.

Generalną zasadą jest, iż pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach dozwolonej pracy w te dni, pracodawca w pierwszej kolejności powinien zapewnić inny dzień wolny od pracy.

„Wobec braku wyraźnego wyłączenia należy przyjąć, że obowiązek udzielenia dnia wolnego istnieje zarówno wtedy, gdy praca w niedzielę lub święto była planowana, jak i wówczas, gdy stanowiła konsekwencję nieplanowanej akcji ratowniczej lub usuwania awarii. Różny będzie natomiast tryb udzielania dnia wolnego. W przypadku planowej pracy w te dni pracodawca powinien z góry zaplanować również dzień wolny, a jego niewyznaczenie jest traktowane jako sytuacja, w której zakłada się z góry wykonywanie pracy nadliczbowej” (E. Szemplińska, Konsultacje..., PiZS 1998, nr 11, s. 47).

Udzielenie pracownikowi ochrony wykonującemu pracę w święto dnia wolnego od pracy (tj. zaplanowanie takiego dnia wolnego już na etapie sporządzania rozkładu czasu pracy i jego faktyczne wykorzystanie przez pracownika) w całości rekompensuje wykonywaną przez pracownika pracę w takim dniu. Pracodawca nie ma wiec obowiązku wypłacania pracownikowi dodatkowego wynagrodzenia.

Jednie gdy pracodawca faktycznie nie udzielił pracownikowi ochrony dodatkowego dnia wolnego, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie powiększone o 100 proc. dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w tym dniu.