Ostatnie wynagrodzenie trzeba wypłacić w ostatnim dniu zatrudnienia

W związku z rozwiązaniem stosunku pracy pracodawca ma obowiązek wypłacić pracownikowi ostatnie wynagrodzenie za pracę oraz ewentualnie inne świadczenia, przysługujące pracownikowi w związku z ustaniem zatrudnienia.

Jeżeli do dnia rozwiązania umowy o pracę pracownik nie wykorzystał w naturze całego przysługującego mu urlopu wypoczynkowego, to na pracodawcy ciąży obowiązek wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane dni urlopu.

W przypadku, gdy do rozwiązania umowy o pracę dochodzi w związku z przejściem pracownika na rentę lub emeryturę, pracownikowi przysługuje odpowiednio odprawa rentowa lub emerytalna.

Z kolei pracownik zwolniony w ramach zwolnień grupowych lub indywidualnych z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nabywa prawo do odprawy pieniężnej przewidzianej w art. 7 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika.

Jeżeli natomiast wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony następuje z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z innych przyczyn niedotyczących pracowników, pracodawca może, w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę, skrócić okres 3-miesięcznego wypowiedzenia, najwyżej jednak do 1 miesiąca. W takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia.

Kodeks pracy nie określa terminu, w jakim pracodawca powinien rozliczyć się z pracownikiem w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem umowy o pracę. W tym zakresie można spotkać się z dwoma poglądami.

Zgodnie z pierwszym wypłata ostatniego wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z ustaniem stosunku pracy powinna nastąpić najpóźniej w ostatnim dniu zatrudnienia.

Według drugiego poglądu, pracodawca może rozliczyć się z pracownikiem w normalnym terminie przyjętym dla wypłaty wynagrodzenia za pracę, obowiązującym u pracodawcy. Przykładowo w przypadku, gdy do rozwiązania umowy o pracę doszłoby 30 września, a u pracodawcy wypłata wynagrodzenia za pracę następowałaby 8. dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, to pracodawca mógłby rozliczyć się z pracownikiem dopiero 8 października.

Jako prawidłową należy jednak przyjąć zasadę, iż wypłata wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy powinna nastąpić najpóźniej w dniu, w którym dochodzi do rozwiązania umowy o pracę. Pracodawca powinien więc rozliczyć się z pracownikiem najpóźniej w ostatnim dniu zatrudnienia.

Po pierwsze należy zauważyć, że przyjęcie poglądu, zgodnie z którym wypłata ostatniego wynagrodzenia za pracę miałaby następować w terminie określonym w przepisach prawa pracy jako termin wypłaty wynagrodzenia za pracę, w wielu przypadkach byłoby niekorzystne dla pracownika. W myśl art. 85 § 1 i § 2 Kodeksu pracy wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. Wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego.

Po drugie, należy mieć na uwadze, że wewnątrzzakładowe źródła prawa pracy, takie jak regulamin pracy, określają prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników. Przyjęty u pracodawcy i określony w przepisach wewnątrzzakładowych termin wypłaty wynagrodzenia za pracę odnosi się więc do pracowników, a nie osób, które takiego statusu już nie posiadają. Ustalony u pracodawcy termin wypłaty wynagrodzenia nie ma więc zastosowania w stosunku do osoby, która pracownikiem już nie jest.

Podsumowując, w przypadku ustania stosunku pracy, pracodawca ma obowiązek rozliczyć się z pracownikiem w ostatnim dniu zatrudnienia. Wypłata ostatniego wynagrodzenia i ewentualnych innych należności przysługujących pracownikowi w normalnym terminie wypłaty obowiązującym u pracodawcy jest możliwa wyłącznie w przypadku, gdy ten termin pokrywa się z ostatnim dniem trwania stosunku pracy.