Indywidualny rozkład czasu pracy w miesięcznym okresie rozliczeniowym pracownika niepełnoetatowego
Pracodawca jest zobowiązany organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy. Pewnym odstępstwem od tej zasady jest wprowadzenie indywidualnego rozkładu czasu pracy na pisemny wniosek pracownika niepełnoetatowego.
Indywidualny rozkład czasu pracy - mniejsza liczba wypracowanych godzin
W przypadku, gdy z rozkładu czasu pracy pracownika niepełnoetatowego wynika, że w okresie rozliczeniowym nie wypracuje on pełnego obowiązującego go wymiaru czasu pracy, pracodawca nie będzie mógł mu zmniejszyć z tego tytułu wynagrodzenia. Pracownikowi za czas niewykonywania pracy z winy pracodawcy przysługuje bowiem wynagrodzenie przestojowe.
W danym miesiącu pracownik powinien przepracować 84 godziny (168*0,5 etatu), ale z układu dni tygodnia wynika, że jest 16 dni ustalonych w harmonogramie, co daje tylko 80 godzin pracy. W związku z tym, że liczba godzin do przepracowania w każdym dniu została sztywno ustalona w porozumieniu w sprawie indywidualnego rozkładu czasu pracy - nie ma podstaw, by pracownik odpracowywał te brakujące 4 godziny. Nie ma również możliwości obniżenia z tego powodu wynagrodzenia.
Indywidualny rozkład czasu pracy – dodatkowe wynagrodzenia za dodatkowe godziny w miesiącu
W przypadku, gdy pracownik niepełnoetatowy na skutek ustalonego rozkładu czasu pracy „nadpracuje” wymiar, nabędzie prawo do wynagrodzenia za przepracowane godziny ponadwymiarowe.
Co do zasady, nie powstaną wtedy jednak godziny nadliczbowe - obowiązujące pracownika niepełnoetatowego normy czasu pracy są takie same jak dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy i wynoszą 8 godzin na dobę i 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy.
