Ustawa o czasie pracy kierowców stanowi, że jej przepisy mają zastosowanie do kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, jeżeli przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej. Zatem, jeżeli chodzi o możliwość wypłacania ryczałtu za pracę w porze nocnej kierowcy – zastosowanie będzie miał Kodeks pracy. Zgodnie z jego przepisami, w stosunku do pracowników wykonujących pracę w porze nocnej stale poza zakładem pracy, dodatek za pracę w porze nocnej może być zastąpiony ryczałtem, którego wysokość odpowiada przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej.
W świetle art. 1518 kodeksu pracy pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej. Dodatek ten odpowiada 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę. Pracodawca może jednak zrezygnować z wypłaty dodatku na rzecz ryczałtu za pracę w nocy, przy spełnieniu przesłanek wymienionych w art. 1518 § 2 kodeksu pracy, tj. może być przyznany tylko wtedy, gdy pracownik wykonuje pracę w porze nocnej stale poza zakładem pracy.
Wysokość ryczałtu powinna odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej.
Zdaniem Sądu Najwyższego: „Ryczałt za pracę w porze nocnej musi odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy w tych godzinach. Zastąpienie określonego świadczenia ryczałtem znacznie odbiegającym od świadczenia należnego na ogólnych zasadach jest nieprawidłowe i nie pozbawia pracownika roszczenia o ewentualne wyrównanie należności”.
Nie ma przeszkód, aby pracodawca ustalił ryczałt za pracę w porze nocnej w wysokości wyższej niż ustawowa. Trzeba jednak pamiętać, że aby ustalenia takie były wiążące, takie korzystniejsze zapisy powinny zostać wprowadzone - podobnie jak samo prawo do ryczałtu - do umowy o pracę.
Sylwester Kamiński