Ryczałt za godziny nadliczbowe kierowcy

Ryczałt za godziny nadliczbowe kierowcy – w przeciwieństwie do limitu nadgodzin - przysługuje za wszystkie nadgodziny. Dotyczy zatem oprócz przekroczeń, które wynikają ze szczególnych potrzeb pracodawcy, także tych uzasadnionych wystąpieniem sytuacji i zdarzeń wymagających od kierowcy działania dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia albo usunięcia awarii.

W ramach przyjętego okresu rozliczeniowego wszystkie godziny nadliczbowe są limitowane w skali tygodnia do przeciętnie 48 godzin. Przepisy ograniczają dodatkowo łączną liczbę godzin nadliczbowych wynikających ze szczególnych potrzeb pracodawcy w skali roku.

I tak, w przypadku kierowców limit ten ustalono na poziomie 260 godzin. Limit ten można podnieść do:

• maksymalnie 376 godzin - dla kierowców, którym przysługuje 26 dni urlopu wypoczynkowego rocznie lub

• maksymalnie 384 godzin – w przypadku kierowców, którym przysługuje 20 dni urlopu rocznie.

Roczny limit nadgodzin ustala się w:

• układzie zbiorowym pracy

• regulaminie wynagradzania lub

• w treści indywidualnych umów o pracę

Ustalenie limitu godzin nadliczbowych w treści indywidualnych umów o pracę rekomendowane jest firmom mniejszym, które nie są związane układami zbiorowymi i nie muszą wydawać regulaminu pracy.

Możliwość wprowadzenia zryczałtowanego wynagrodzenia za nadgodziny uzależniono od stałego wykonywania zadań poza firmą. Decydując się na wprowadzenie ryczałtu za nadgodziny, pracodawca musi zagwarantować, że jego wysokość będzie odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy nadliczbowej.

Wprowadzenie takiego świadczenia wymaga więc analizy wcześniejszego okresu, gdyż tylko wtedy rozstrzygniemy, ile nadgodzin i jakie nadgodziny kierowca wypracowywał dotychczas np. w skali miesiąca. Dopiero na podstawie tych danych pracodawca może obliczyć wartość świadczenia, która powinna odpowiadać realnym rozmiarom nadliczbowej pracy.