Terytorialna służba wojskowa jest nowym rodzajem czynnej służby wojskowej. Sprawdźmy, na czym ona polega i jak przebiega, a także jakie obowiązki ciążą na pracodawcy zatrudniającym pracownika będącego żołnierzem wojskowej obrony terytorialnej.
Terytorialna służba wojskowa powinna być pełniona w czasie wolnym od pracy…
Osoby pełniące terytorialną służbę wojskową są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej (art. 59 ust. 1 pkt. 3 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP). Służba terytorialna trwa od roku do sześciu lat (z możliwością jej przedłużenia na kolejny okres na wniosek lub za zgodą żołnierza) i jest pełniona rotacyjnie lub dyspozycyjnie. Ideą leżącą u podstaw terytorialnej służby wojskowej było pogodzenie służby z życiem rodzinnym i zawodowym w takim stopniu, aby nie kolidowała ona z innymi obowiązkami i zajęciami żołnierza.
Jak wyjaśnia resort Obrony Narodowej:
Zdaniem MON
Założeniem istnienia WOT (wojskowej obrony terytorialnej) jest uniknięcie nakładania się takich terminów – ćwiczenia wojskowe będą się odbywać w dni wolne od pracy, a w programach ćwiczeń zostaną uwzględnione terminy świąt państwowych i kościelnych. Służba w WOT w jak najmniejszym stopniu ma zakłócać dotychczasowy tryb życia (rodzinnego i zawodowego) zainteresowanych.
Źródło: Obrona Terytorialna. Uprawnienia, powinności i obowiązki, www.mon.gov.pl
Służba rotacyjna jest pełniona w jednostce wojskowej, w określonych przez dowódcę jednostki wojskowej dniach służby, co najmniej raz w miesiącu przez okres dwóch dni w czasie wolnym od pracy. Służba może również być pełniona w inne dni – zgodnie z rocznym wykazem przygotowanym przez dowódcę jednostki w uzgodnieniu z żołnierzem. O konkretnych dniach, w których służba będzie pełniona w ciągu roku żołnierz zawiadamia swojego pracodawcę. Natomiast w przypadkach wezwania żołnierza do służby rotacyjnej w trybie natychmiastowym, to wojskowy komendant uzupełnień zawiadamia pracodawcę żołnierza. Służbę można również pełnić dyspozycyjnie poza jednostką wojskową pozostając w gotowości do stawienia się do służby rotacyjnej w terminie i miejscu wskazanym przez dowódcę jednostki wojskowej.
Żołnierze, którzy nie pełnili czynnej służby wojskowej i nie złożyli przysięgi pełnią służbę rotacyjnie i w pierwszym jej okresie odbywają szkolenie podstawowe po czym składają przysięgę wojskową. Takie szkolenie trwa nieprzerwanie 16 dni lub – w uzasadnionych przypadkach – może być odbywane w kilku krótszych okresach w ciągu 4 miesięcy w czasie wolnym od pracy zawodowej. Szkolenie wyrównawcze zaś odbywają osoby, które przeszły wcześniej przeszkolenie wojskowe.
...albo w ramach urlopu bezpłatnego
Pracownik powołany do pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie powinien otrzymać od zatrudniającego go pracodawcy:
odprawę pieniężną w wysokości dwutygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy (taka odprawa przysługuje jednak tylko raz, w razie ponownego powołania do tej samej służby pracownik nie otrzyma jej ponownie), oraz
urlop bezpłatny na okres trwania służby rotacyjnej (w czasie tego urlopu, pracownik zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia).
Rekompensata pieniężna, względnie wynagrodzenie
Utracone zarobki żołnierzy obrony terytorialnej pełniących służbę rotacyjnie rekompensuje świadczenie pieniężne (nie dotyczy to jednak służby jednorazowej odbywanej w czasie wolnym od pracy). Aby je uzyskać pracownik – żołnierz powinien złożyć udokumentowany wniosek o jego wypłatę. W tym celu pracodawca zatrudniający żołnierza powinien wystawić mu stosowne zaświadczenie o wysokości osiąganych zarobków (za każdy dzień pełnienia służby żołnierz otrzymuje 1/21 miesięcznego wynagrodzenia). Świadczenie wypłaca dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.
W przypadku, gdy obowiązujące w zakładzie przepisy płacowe przewidują zachowanie prawa do wynagrodzenia, pracownik może otrzymać tylko jedno świadczenie – to, które jest dla niego korzystniejsze. Uzyska więc albo wynagrodzenia albo rekompensatę.
art. 59 ust. 1, art. 98j, art. 98m, art. 98o, art. 119b, art. 124-125 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r., poz. 1430).
Katarzyna Wrońska-Zblewska