Co z wnioskiem o świadczenie z ZFŚS byłego pracownika, dla którego regulamin nie przewiduje wsparcia
Proszę o informację, czy jakieś przepisy „zewnętrzne” nakazują rozpatrzeć wniosek byłego pracownika o świadczenie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych? Nasz regulamin ZFŚS, który funkcjonuje od lat tylko z niewielkimi zmianami, zawsze wskazywał stałą grupę odbiorców świadczeń z Funduszu, nie przewidując możliwości przyznawania świadczeń byłym pracownikom zakładu, niebędącym emerytami lub rencistami.
Nie ma powszechnie obowiązujących przepisów nakazujących rozpatrywanie wniosków o wsparcie socjalne składanych przez osoby do niego nieuprawnione. Niemniej jednak w opisanej sytuacji, dla jasności i zamknięcia sprawy, warto odpisać byłemu pracownikowi, iż zgodnie z postanowieniami regulaminu ZFŚS nie jest osobą uprawnioną do przyznania wnioskowanego świadczenia socjalnego.
W myśl art. 2 pkt 5 ustawy o ZFŚS, uprawnionymi do świadczeń z funduszu socjalnego są:
-
pracownicy oraz ich rodziny,
-
emeryci i renciści - byli pracownicy zakładu oraz członkowie ich rodzin,
-
inne osoby, których pracodawca uprawnił w regulaminie ZFŚS do korzystania ze wsparcia socjalnego.
Były pracownik bez prawa do świadczeń, chyba że regulamin mu je przyzna
Jak wynika z treści zapytania, w rozstrzyganym przypadku byłym pracownikom nieposiadającym statusu emeryta lub renciści nie nadano uprawnień do korzystania ze środków wyasygnowanych na działalność socjalną. Z tego powodu ich wnioski o świadczenia z ZFŚS są niezasadne.
Nie ma regulacji prawnych określających tryb postępowania z takimi wnioskami. W mojej opinii, warto na piśmie krótko poinformować byłego pracownika, iż nie jest on uprawniony do otrzymania jakiegokolwiek świadczenia z ZFŚS.
Świadczenia ZFŚS nie mają roszczeniowego charakteru
Przyznawanie wsparcia finansowanego z ZFŚS:
-
powinno odbywać się z zastosowaniem tzw. kryterium socjalnego czyli uzależnione od sytuacji życiowej, materialnej i rodzinnej osoby uprawnionej, oraz
-
musi mieć oparcie w regulaminie gospodarowania ZFŚS.
W wyroku Sądu Najwyższego z 4 lipca 2007 r. (sygn. akt: II PK 25/2007) podkreślono, iż ustawa o ZFŚS generalnie nie kreuje świadczeń o charakterze roszczeniowym (o takim charakterze jak wynagrodzenie za pracę lub inne świadczenia pracownicze wynikające z prawa płacowego). Wynika to ze specyfiki tych świadczeń, które stają się wymagalne, co do zasady, dopiero po ich przyznaniu.
Mariusz Pigulski
