Dokonywanie potrąceń z pensji odbywa się w granicach ściśle określonych przez Kodeks pracy – pod groźbą kary grzywny za wykroczenie. Wszystko po to, aby chronić wynagrodzenie pracownika. Pod tym pojęciem kryją się zaś, oprócz stałej stawki miesięcznej, także premie, dodatki i kilka innych świadczeń. Ale już odszkodowania – niekoniecznie.
Artykuł 87 § 1 Kodeksu pracy wskazuje, że z wynagrodzenia mogą być potrącane bez zgody pracownika (ale tylko w określonej przepisami proporcji):
sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności alimentacyjnych (alimenty przyznane przez sąd rodziny na rzecz dzieci pracownika, jego byłego małżonka lub innego członka rodziny),
sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności niealimentacyjnych (inne należności zasądzone od pracownika przez sądy - np. niespłacone kredyty, należności publiczno-prawne – np. zaległości podatkowe),
zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi,
kary pieniężne nakładane zgodnie z art. 108 kp.
Zdaniem SN: Artykuł 87 kp, jako przepis dotyczący ochrony wynagrodzenia za pracę, nie podlega wykładni rozszerzającej. Dlatego zakład pracy może potrącać bez zgody pracownika tylko ściśle określone należności wymienione wyczerpująco w art. 87 § 1 kp ( wyrok SN z 11 czerwca 1980 r., I PR 43/80, OSNC 1980/12/248).
Dokonywanie potrąceń innych, niż wskazane (np. składki związkowej, spłaty rat pożyczki z ZFŚS) wymaga już pisemnej zgody pracownika.
Potrąceń na zasadach z art. 87 kp dokonuje się z całego wynagrodzenia, bez względu na to, jakie składniki obejmuje. Chodzi więc zarówno o pensję określoną w stałych stawkach godzinowych czy miesięcznych, jak i o wszelkie zmienne składniki, np.:
wynagrodzenie akordowe, czy prowizyjne,
premie oraz dodatki regulaminowe,
nagrody,
składniki wynikające z przepisów prawa, jak np. dodatki za pracę w nadgodzinach i w porze nocnej.
Ograniczenia w zakresie potrąceń dotyczą nie tylko wynagrodzenia w znaczeniu ścisłym. Ochroną objęte są także świadczenia gwarancyjne za czas niewykonywania pracy z art. 80 kp. Ustawodawca nadał im bowiem walor wynagrodzeniowy, mimo że nie są zapłatą za rzeczywiście wykonaną pracę. Chodzi np. o wynagrodzenie za:
dni wolne na poszukiwanie pracy w czasie okresu wypowiedzenia (art. 37 § 1 kp),
bezprawnie skrócony okres wypowiedzenia umowy o pracę - art. 49 (Kodeksu pracy),
niezawiniony przez pracownika przestój (art. 81 kp),
czas niezdolności do pracy z powodu choroby (art. 92 kp).
Zostało to potwierdzone w uzasadnieniu uchwały składu 7 sędziów SN z 17 stycznia 2013 r., II PZP 4/12, Biul.SN 2013/1/24.
W orzecznictwie SN przyjmuje się, że ochronie w zakresie potrąceń takiej, jak wynagrodzenie za pracę, podlegają również świadczenia przysługujące pracownikowi w związku z korzystaniem z urlopu wypoczynkowego.
Zdaniem SN: Z ekwiwalentu urlopowego nie mogą być potrącane bez zgody pracownika wyrażonej na piśmie inne należności niż określone w art. 87 § 1 kp (wyrok SN z 29 stycznia 2007 r., II PK 181/06, OSNP 2008/5-6/64). Ekwiwalent pieniężny należny pracownikowi za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy podlega ochronie w takim samym zakresie jak wynagrodzenie za pracę (wyrok SN z 11 czerwca 1980 r., I PR 43/80, OSNCP 1980/12/248).
Chodzi przede wszystkim o:
wynagrodzenie za czas urlopu i
ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany w naturze urlop wypoczynkowy.
Nie ma przepisu prawa pracy, który wprost zakazywałby dokonywania potrąceń z odprawy emerytalnej lub nagrody jubileuszowej. Według orzecznictwa SN w drodze analogii stosuje się tu jednak art. 87 § 1 kp.
Zdaniem SN: Dopuszczalność stosowania art. 87 § 1 kp w drodze analogii do odprawy emerytalnej i nagrody jubileuszowej uzasadniona jest podobieństwem funkcji i charakteru obu tych świadczeń w zestawieniu z wynagrodzeniem za pracę w ujęciu ścisłym (wyrok SN z 17 lutego 2004 r., I PK 217/03, OSNP 2004/24/419).
Co ważne, tę wykładnię przepisów potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów z 17 stycznia 2013 r., II PZP 4/12, Biul.SN 2013/1/24.
W orzecznictwie SN pojawia się także pogląd, że pojęcie wynagrodzenie za pracę nie powinno być rozszerzane na odszkodowania należne pracownikom z tytułu rozwiązania umowy o pracę z naruszeniem prawa. Czyli takie świadczenia nie powinny korzystać z ochrony przed potrąceniem z art. 87 kp.
Zdaniem SN: Rekompensata dla pracownika za rozwiązanie umowy o pracę z winy pracodawcy (art. 55 § 11 kp) nie podlega ochronie przed potrąceniami tak, jak pensja. Nie jest bowiem wynagrodzeniem (uchwała składu 7 sędziów SN z 17 stycznia 2013 r., II PZP 4/12, Biul.SN 2013/1/24).
Natomiast w uzasadnieniu wskazanej uchwały SN potwierdził dotychczasową wykładnię, że ochronie przed potrąceniami na podstawie art. 87 kp podlegają odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika. Można się bowiem w nich dopatrywać pewnej formy zapłaty czy też gratyfikacji.
Wynagrodzenie zryczałtowane, które może zostać przyznane społecznemu inspektorowi pracy na mocy art. 15 ust. 3 ustawy z 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (Dz.U. nr 35, poz. 163 ze zm.) jest - podobnie jak wynagrodzenie za pracę - świadczeniem okresowym pracodawcy na rzecz pracownika i ma, po jego przyznaniu, charakter roszczeniowy. W ocenie SN jest ono na tyle zbliżone do wynagrodzenia za pracę, że - pomimo, iż wynagrodzeniem nie jest - należy do niego odpowiednio stosować przepisy o wynagrodzeniu za pracę.
Zdaniem SN: Miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe społecznego inspektora pracy nie jest wynagrodzeniem za pracę, należy jednak stosować do niego odpowiednio przepisy o tym wynagrodzeniu (uchwała SN z11 maja 2010 r., II PZP 3/10, OSNP 2010/19-20/226).
Będą tu więc miały zastosowanie wszystkie przepisy dotyczące ochrony wynagrodzenia za pracę, w tym np. regulujące granice dopuszczalnych potrąceń.