Ustawa z dnia 29 września 2021 r. o rekompensacie w związku z wprowadzeniem stanu wyjątkowego na obszarze części województwa podlaskiego oraz części województwa lubelskiego w 2021 r. (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 425)

1. Przedsiębiorcy oraz rolnicy świadczący usługi hotelarskie w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2211) oraz przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie gastronomii, na obszarze obejmującym obręby ewidencyjne wymienione w załączniku do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 września 2021 r. w sprawie wprowadzenia stanu wyjątkowego na obszarze części województwa podlaskiego oraz części województwa lubelskiego (Dz.U. poz. 1612), którzy prowadzą działalność w czasie stanu wyjątkowego wprowadzonego tym rozporządzeniem, za okres obowiązywania stanu wyjątkowego mogą otrzymać rekompensatę z budżetu państwa, zwaną dalej „rekompensatą”.
2. Rekompensata przysługuje także przedsiębiorcom prowadzącym działalność organizatora turystyki lub podmiotu ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych w rozumieniu ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2139 oraz z 2021 r. poz. 1641) oraz przedsiębiorcom prowadzącym działalność pilota wycieczek lub przewodnika turystycznego w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych, a także przedsiębiorcom prowadzącym działalność w zakresie wypożyczania i dzierżawy sprzętu turystycznego i rekreacyjnego, którzy prowadzą działalność na obszarze obejmującym obręby ewidencyjne wymienione w załączniku do rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, w czasie stanu wyjątkowego.

1. Rekompensatę ustala się za okres 30 dni trwania stanu wyjątkowego w wysokości 65% średniego miesięcznego przychodu podmiotu, o którym mowa w art. 1, zwanego dalej „wnioskodawcą”, z prowadzonej przez niego działalności, o której mowa w art. 1, na obszarze obejmującym obręby ewidencyjne wymienione w załączniku do rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 1, w okresie obejmującym czerwiec, lipiec i sierpień 2021 r.
2. W przypadku przedłużenia stanu wyjątkowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1, albo jego zniesienia przed upływem czasu, na jaki został wprowadzony, wysokość rekompensaty ustala się proporcjonalnie do czasu jego trwania.

1. Rekompensata przysługuje także podmiotom, o których mowa w art. 1, prowadzącym działalność na obszarze objętym czasowym zakazem przebywania, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1776 oraz z 2021 r. poz. 1918 i 2191).
2. Rekompensatę ustala się za okres 30 dni trwania zakazu przebywania, o którym mowa w ust. 1, w wysokości 65% średniego miesięcznego przychodu podmiotu z prowadzonej przez niego działalności na obszarze objętym czasowym zakazem przebywania, w okresie obejmującym 3 wybrane miesiące z 6 miesięcy poprzedzających wprowadzenie tego zakazu.
3. Do rekompensaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy.

1. Rekompensata jest udzielana na wniosek składany do właściwego wojewody.
2. Wniosek o rekompensatę zawiera dane, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1, 2 i 5 ustawy z dnia 22 listopada 2002 r. o wyrównywaniu strat majątkowych wynikających z ograniczenia w czasie stanu nadzwyczajnego wolności i praw człowieka i obywatela (Dz.U. poz. 1955), oraz informacje o przychodzie, o którym mowa w art. 2 ust. 1.
3. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające informacje o przychodzie, o którym mowa w art. 2 ust. 1.
4. Wojewoda wydaje decyzję w sprawie rekompensaty niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Decyzja ta jest ostateczna i prawomocna.
5. W celu weryfikacji danych zawartych we wniosku wojewoda może przeprowadzać kontrole lub zlecać ich przeprowadzenie. Jeżeli kwota rekompensaty przekracza kwotę 65 000 zł, przeprowadzenie kontroli ma charakter obligatoryjny.
6. Przepisy art. 5 ust. 1-3 i 5 oraz art. 6-9 ustawy z dnia 22 listopada 2002 r. o wyrównywaniu strat majątkowych wynikających z ograniczenia w czasie stanu nadzwyczajnego wolności i praw człowieka i obywatela stosuje się odpowiednio.
7. Nie pobiera się opłat od pozwu o rekompensatę wniesionego przez wnioskodawcę.

8. Wojewoda, na udokumentowany wniosek, za zgodą ministra właściwego do spraw administracji publicznej, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może przyznać rekompensatę również podmiotom innym niż wskazane w art. 1, które prowadzą działalność na obszarze, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lub art. 2a ust. 1, gdy okoliczności, a zwłaszcza poziom strat, utraconych korzyści lub ciężkie położenie materialne, wskazują, że wymagają tego względy słuszności. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-7.

Przychód z tytułu rekompensaty nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawcy, któremu wypłacono rekompensatę, nie przysługuje roszczenie o odszkodowanie od Skarbu Państwa za:
1) stratę majątkową poniesioną w związku z prowadzeniem działalności, o której mowa w art. 1, powstałej na skutek stanu wyjątkowego wprowadzonego rozporządzeniem, o którym mowa w art. 1 ust. 1, oraz
2) utracone korzyści, które wnioskodawca mógłby osiągnąć, gdyby strata, o której mowa w pkt 1, nie powstała.

Rekompensata stanowi pomoc de minimis i może być udzielana w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa unijnego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.