Narzędzia:
Z istoty stosunku pracy wynika, że pracownik wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, a pracodawca mu za nią płaci. Pracownik na etacie, w przeciwieństwie do osoby pracującej na umowie cywilnoprawnej, ma jednak prawo do wynagrodzenia również w sytuacjach, w których pracy faktycznie nie wykonuje. Klasycznym przykładem jest urlop wypoczynkowy, inne – to zwolnienia od pracy czy przestoje.
Wiele firm dla swoich pracowników, zleceniobiorców, czy członków zarządu w przypadku spółek, wykupuje pakiety medyczne. Obejmują one usługi spoza zakresu medycyny pracy i zazwyczaj mogą z nich korzystać także członkowie najbliższych rodzin osób zatrudnionych. Płatnicy pytają: czy świadczenie tego typu powinno podlegać opodatkowaniu i oskładkowaniu? Czy na jego rozliczenie podatkowo-składkowe w 2018 roku wpływa fakt, że współfinansują je zatrudnione osoby? Sprawdź, co na ten temat sądzą organy podatkowe i eksperci.
Stosowanie autorskich kosztów m.in. w odniesieniu do pracownika wymaga odpowiedniego udokumentowania. Przepisy niestety nie wskazują, jakie dokumenty będą wystarczające, jednak – jak wynika z coraz bardziej restrykcyjnych interpretacji podatkowych – same zapisy w umowie o pracę należy uznać za niewystarczające. Bezsprzecznie pracownik nie może zrezygnować z przysługujących mu kosztów uzyskania przychodu, a kosztów w wysokości 50% nie można stosować w odniesieniu do należności za nieobecności w pracy i składników, które nie są związane z pracami o charakterze twórczym.
Prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego przysługuje pracownikom sfery budżetowej po przepracowaniu co najmniej 6 miesięcy rozumianych jako 180 dni. Licząc ten okres, trzeba przyjąć, że miesiąc jest równy 30 dniom. Przepisy nie uzależniają prawa do trzynastki od zajmowanego stanowiska, wymiaru etatu oraz źródła finansowania wpłat.
Nowelizacja przepisów podatkowych, które zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2018 r. przewiduje podwyższenie niektórych kwot zwolnień w PIT, głównie dla świadczeń o charakterze socjalnym. Sprawdźmy szczegóły.
Najczęściej zapomogi przyznaje się w związku z nieprzewidzianymi, losowymi zdarzeniami, które dotknęły pracownika i jego rodzinę. Ale nie tylko. Na jakiej podstawie wypłacamy zapomogę i jak ją powinniśmy rozliczyć?
To pracodawca decyduje, jakie formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych finansuje w całości lub dofinansowuje. Świadczenia na podnoszenie kwalifikacji zawodowych po spełnieniu określonych warunków mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku. Nie dotyczy to jednak wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.
W trakcie roku każdy z zatrudnionych korzysta z określonej liczby dni wolnych od pracy. Niekiedy zdarza się, że w takich dniach konieczna jest obecność pracownika w pracy. Dniem świątecznym, a dla niektórych dniem pracy, jest w tym miesiącu wtorek - 15 sierpnia. Jeśli taka sytuacja zaistnieje, pracodawca ma obowiązek odpowiednio zrekompensować ponadplanową pracę podwładnego.
Wynagrodzenie urlopowe w gruncie rzeczy sprowadza się do kilku przypadków: „stałe miesięczne”, „mieszane”, czyli stałe plus zmienne, oraz „całe zmienne”. Sprawdźmy zatem, jak liczyć to wynagrodzenie na praktycznych przykładach.
Ekwiwalent za urlop jest swoistą rekompensatą pieniężną dla pracownika, który w trakcie trwającego stosunku pracy nie mógł wykorzystać w pełni przysługującego mu urlopu wypoczynkowego. Świadczenia wypłacane jest ze środków pracodawcy i to na nim spoczywa obowiązek prawidłowego ustalenia jego wysokości i wypłaty – z czym, okazuje się, czasami są problemy.
Zadaj pytanie ekspertowii uzyskaj odpowiedź do 2 dni roboczych!
40 wybitnych specjalistów w swojej dziedzinie przedstawi Ci odpowiedź i analizę nurtującego Cię problemu.
Copyright © 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
2024 © Wiedza i Praktyka sp. z o.o.
Obserwuj nas