praca za granicą

Nawet 70 tys. układów zbiorowych pracy w samych Niemczech trzeba poznać zanim wyślemy pracownika za granicę. Nowymi regulacjami unijnymi zagrożonych jest nawet 600 tys. Polaków – szacują eksperci Stowarzyszenia Agencji Zatrudnienia.

Emerytury pomostowe są traktowane jako „świadczenia przedemerytalne” w rozumieniu przepisów unijnych, a zatem zagraniczne okresy zatrudnienia w innych krajach UE (lub EOG) nie zaliczają się do okresów składkowych lub nieskładkowych, od których zależy prawo do emerytury pomostowej – wskazał Sąd Najwyższy, powołując się na wcześniejsze stanowisko polskich władz.

Zgodnie z przyjętą w kwietniu przez Parlament Europejski dyrektywą, maksymalnie po 3 latach pracownicy nabędą prawa do świadczeń z tytułu uczestnictwa w dodatkowych programach emerytalnych. Prawo do dodatkowej emerytury zachowają osoby, które przeprowadziły się z jednego kraju UE do innego.

Państwa członkowskie Unii Europejskiej osiągnęły porozumienie w sprawie projektu nowej dyrektywy, która ma zwiększyć ochronę praw pracowników czasowo wykonujących pracę za granicę. Jej przepisy mogą dotyczyć nawet 200 tys. pracowników delegowanych rokrocznie przez polskie firmy.

Pracownik delegowany z Polski do pracy w innym kraju UE będzie podlegał ubezpieczeniom obowiązkowym w kraju delegowania, jeżeli przed wyjazdem nie był ubezpieczony w Polsce – uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 2 października 2013 r. (sygn. akt: II UK 170/13).

Od 23 lipca 2013 r. Polacy zamieszkali na stałe za granicą będą mogli ubiegać się o uwzględnienie okresu pracy w zagranicznych zakładach pracy i instytucjach przy ustalaniu świadczeń emerytalno-rentowych wypłacanych przez ZUS. Takie rozwiązanie przewiduje podpisana przez prezydenta nowelizacja ustawy emerytalnej.

Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodne z konstytucją uzależnienie ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty od tego, czy pracownik był w kraju zatrudniony przed wyjazdem za granicę.