Dodatkowy urlop pracownika niepełnosprawnego - rok po zaliczeniu do jednego ze stopni niepełnosprawności

Kwestia ustalania roku przepracowanego po zaliczeniu do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności nie została uregulowana w przepisach ustawy z 27sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. W tym zakresie, na mocy art. 66 tej ustawy, należy posiłkować się przepisami kodeksu pracy. Jednak również i kodeks pracy nie zawiera wprost definicji „przepracowania” danego okresu.

Co do zasady, wymiar urlopu uzależniony jest od stażu pracy, przy czym do stażu tego wlicza się m.in. okresy zakończonego zatrudnienia. Okresy te podlegają wliczeniu bez pomniejszania ich o okresy absencji chorobowych.

Zdaniem Sądu Najwyższego: Pracownik nabywa prawo do kolejnego urlopu wypoczynkowego 1 stycznia danego roku, mimo że pozostając w stosunku pracy nie przepracował w tym roku kalendarzowym ani jednego dnia w związku z pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego.

Również prawo do urlopu wypoczynkowego (pierwszego urlopu w karierze zawodowej) uzależnione jest od przepracowania danego okresu - tj. pracownik nabywa prawo do tego urlopu z dołu, po przepracowaniu każdego miesiąca. Także i w tym przypadku okresy przebywania na zwolnieniach lekarskich nie są wyłączane z tego okresu, co skutkowałoby koniecznością przepracowania odpowiednio dłuższego okresu, aby nabyć prawo do urlopu.

Wobec powyższego wymóg przepracowania jednego roku po zaliczeniu do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności należy rozumieć jako wymóg pozostawania w zatrudnieniu.