Ustawa o działalności leczniczej nie zawiera regulacji w zakresie zasad wynagradzania pracowników niemedycznych, z tego też względu w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie należy stosować zasady ogólne wyrażone w kodeksie pracy oraz ustawach okołokodeksowych, mających zastosowanie w stosunkach pracy.

Zgodnie z Kodeksem pracy za pracę w niedziele i święta przysługuje w pierwszej kolejności inny dzień wolny od pracy, ewentualnie – w braku możliwości wykorzystania lub udzielenia dnia wolnego – pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej dla wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Stawki określone w art. 151¹ § 1 pkt 1 Kodeksu pracy są stawkami minimalnymi i pracodawca może zastosować korzystniejsze dla pracownika regulacje w tym zakresie. Wynika to z ogólnych zasad prawa pracy, zgodnie z którymi postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy.

Mając na względzie powyższe nie ma przeszkód, ażeby pracownicy niemedyczni otrzymali dodatek do wynagrodzenia za pracę w niedziele i święta w wysokości wskazanej w ustawie o działalności leczniczej, jednakże pod warunkiem, że będzie to dla nich korzystniejsze.