Specjalista ds. COVID-19 w firmie - dlaczego warto?

Pojawienie się informacji o pracowniku zakażonym niemal zawsze rodzi stres tak dla kierownictwa, jak i osób, które pracują w firmie, niezależnie od stanowiska. Opanowanie strachu i dostarczanie aktualnych, uspokajających informacji to zadanie kierownictwa lub – jak proponujemy – specjalisty ds. COVID-19, który zajmie się stworzeniem i realizacją polityki informacyjnej, w tym zapobieganiu ewentualnemu wybuchowi paniki wśród pracowników. Dotychczasowe doświadczenia,  pokazują, że w zakresie informowania o zagrożeniu i eliminacji strachu wśród pracowników jest jeszcze wiele do zrobienia.

Istotne znaczenie w procesie zapobiegania panice, w tym rozsiewaniu plotek, ma rzetelna i wiarygodna informacja. Za dostarczenie jej odpowiada kierownictwo firmy, które powinno posiadać strategię zarządzania kryzysowego lub dział bhp z odpowiednimi możliwościami reagowania w sytuacji krytycznej.

Nie wolno doprowadzać do sytuacji, gdy pracownicy „na własną rękę” poszukują informacji o osobie zakażonej – najlepszym sposobem zapobiegania niekontrolowanemu przepływowi informacji jest prowadzenie przejrzystej polityki informacyjnej, dedykowanej zapewnieniu bezpieczeństwa epidemicznego.  

Powołanie w strukturze stanowiska dedykowanego informowaniu o epidemii może przyczynić się do stworzenia wizerunku firmy odpowiedzialnej, która bezpieczeństwo psychofizyczne pracowników stawia za cel swojego działania.  

Pracownik „zaopiekowany” będzie wykonywać swoje obowiązki rzetelnie i efektywnie – istotne jest jednak, by nie tylko odbierał informacje związane z epidemią, w tym zapobieganiem jej rozprzestrzenianiu w miejscu pracy, ale także – by mógł dzielić się swoimi obawami, czy problemami, związanymi ze zdrowiem, z osobą, która zna temat epidemii i potrafi, w większości, odpowiedzieć na nurtujące pracownika pytania.  

• monitorowanie aktualnej sytuacji epidemicznej w regionie, mieście, w zakładzie pracy;
• zamieszczanie informacji o sytuacji epidemicznej w zakładzie pracy na dedykowanej stronie internetowej lub – przesyłanie komunikatów w formie mailingu do pracowników;
• utrzymywanie stałych kontaktów z pracownikami poprzez spotkania on-line (np. raz na tydzień), udzielanie odpowiedzi na pytania mailowe i telefoniczne (gdy brak jest możliwości odpowiedzi – istotne jest przekazanie informacji, że pytanie zostanie zadane np. do Sanepidu czy Ministerstwa Zdrowia, ważne jest przekazanie zainteresowanemu pracownikowi stanu sprawy oraz uzyskanej odpowiedzi);
• stały kontakt z Sanepidem w mieście lub regionie;
• kontrolowanie przestrzegania wewnętrznych zarządzeń i regulaminów, dotyczących zapobiegania rozprzestrzenianiu się COVID-19 wśród pracowników (np. noszenie maseczek na korytarzach, częste czyszczenie klamek i przycisków w windach, stała dostępność płynów dezynfekcyjnych);
• w przypadku pozyskania informacji o osobie podejrzanej o zakażenie ustalenie listy pracowników, z którymi miała ona kontakt oraz ustalenie szczegółów spotkań (jak długo trwało spotkanie, czy zachowana była przepisowa odległość, czy osoba przychodząca miała maseczkę i środki ochrony osobistej); ważne jest ustalenie informacji o spotkaniach nie tylko ze strony osoby podejrzanej o zakażenie, ale także osób, które miały kontakt z tym pracownikiem – w przypadku pozytywnego wyniku testu należy przeprowadzić rozmowy nie tylko z osobą zakażoną, ale także osobami „z kontaktu”, by ustalić zgodność przekazanych informacji;
• stały kontakt z kierownictwem firmy.

„Zaopiekowani” pracownicy, mający tym samym zaufanie do pracodawcy i mogący w każdej chwili skonsultować swoje wątpliwości ze specjalistą ds. COVID-19 będą mogli spokojnie wykonywać swoją pracę, nawet w warunkach epidemii. Liczy się fakt, że w sytuacji potencjalnego zagrożenia zostaną nie tylko o nim poinformowani, ale także – będą wiedzieć, że są osoby, które zrobią wszystko, co możliwe, by szybko i efektywnie rozwiązać sytuację kryzysową.