Narzędzia:
Z e-booka dowiesz się:
Pobierz »
Właściciela firmy transportowej (przedsiębiorcę - wspólnika spółki cywilnej) obowiązują takie same zasady dotyczące odbierania przerwy w prowadzeniu pojazdu, co zatrudnionego w przedsiębiorstwie kierowcę. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 października 2014 r., II GSK 1281/13.
Czy kierowca, przedsiębiorstwo i osoba zarządzająca transportem są automatycznie zagrożeni karą za przekroczenie przez kierowcę maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu? Czy przekroczenie czasu jedynie o 15 minut może być potraktowane przez kontrolera ulgowo? Jakie są skutki takiego wykroczenia i jak wygląda procedura nakładania kary?
Kierowcy nie mogą przepracować większej liczby godzin niż średnio 48 na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. Ponadto ich tygodniowy czas pracy może maksymalnie wynieść 60 godzin.
Nie można wymagać od przewoźnika, aby sczytywał dane z karty kierowcy dotyczące dni, w których kierowca nie jechał ani nie odbierał odpoczynku. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dni zarejestrowanej działalności to te, w których aktywność kierowcy powinna być zapisana po to, żeby można było skutecznie kontrolować, czy on i firma przestrzegają przepisów rozporządzenia nr 561/2006.
Prawidłowe rozliczenie czasu pracy kierowcy autobusu pracującego w niedzielę i naliczenie jego wynagrodzenia opiera się przede wszystkim na dobrze sporządzonej ewidencji czasu pracy. Wysokość wynagrodzenia oraz pozostałych składników wyliczymy na podstawie danych z karty kierowcy i z tachografu cyfrowego lub z wykresówek.
Pracodawca uniknie naruszenia doby pracowniczej przez kierowcę i płacenia za nadgodziny, jeśli wprowadzi indywidualny rozkład czasu pracy.
Za okres, w którym kierowca nie prowadził pojazdu, tylko został oddelegowany do innej pracy, pracodawca powinien wystawić zaświadczenie o działalności. Rejestrowanie w takim przypadku aktywności przy użyciu tachografu przestaje być obowiązkiem pracownika, ponieważ nie jest w tym okresie kierowcą. Przed wyruszeniem w trasę nie trzeba jednak wyposażać kierowcy w stertę zaświadczeń.
Gdy pracownik jest wynagradzany stała stawką miesięczną, powstaje pytanie, w jaki sposób ustalić stawkę za 1 godzinę, w przypadku gdy np. w 3-miesięcznym okresie rozliczeniowym doszło do przekroczenia normy średniotygodniowej. Wynagrodzenie i dodatek za taką pracę wypłaca się dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego, bowiem dopiero wtedy godziny przepracowane ponad przeciętny tygodniowy wymiar czasu pracy przekształcają się w godziny nadliczbowe.
Stosowanie wobec kierowców ogólnych regulacji Kodeksu pracy jest dopuszczalne w zakresie nieuregulowanym ustawą o czasie pracy kierowców. Skoro zaś ustawa ta stanowi, że w przypadku równoważnego czasu pracy zasadniczo stosuje się miesięczny okres rozliczeniowy, który w szczególnie uzasadnionych przypadkach może być przedłużony do trzech miesięcy, przewidując jednocześnie możliwość jego przedłużenia do maksymalnie czterech miesięcy w przypadku prac uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych, jej regulację należy w tym zakresie uznać za kompleksową. To zaś wyklucza możliwość stosowania do kierowców rocznych okresów rozliczeniowych, które wynikają z Kodeksu pracy.
Moment rozpoczęcia podróży do pracy (do ciężarówki znajdującej się poza bazą firmy) jest okresem pracy wliczanym do czasu pracy kierowcy, za który należy się wynagrodzenie. Wniosek taki płynie z orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Powyższe nie dotyczy jednak pracowników, którzy muszą regularnie stawić się w siedzibie firmy lub jej oddziale.
Jeśli kierowca dzieli przerwę po okresie jazdy, jej pierwsza część musi wynosić co najmniej 15 minut. Może też być dłuższa. W tym przypadku trzeba jednak uważać, żeby przerwa nie przekroczyła 44 minut. Czasami takie zaniedbanie może skończyć się wysoką karą.
Trwają prace nad regulacjami dotyczącymi tachografów. Zgodnie z projektem ustawy, za manipulowanie przy tych urządzeniach będzie grozić również kara pozbawienia wolności. Koszty kontroli – w razie wykrycia naruszenia - pokryje przewoźnik.
Każdy kierowca musi wykorzystać dzienny i tygodniowy okresu odpoczynku. Przepisy przewidują w tym zakresie ścisłe normy czasowe oraz precyzują zasady odbierania odpoczynków. Obok zasad istnieje także szereg odstępstw i wyjątków, z których kierowcy dwuosobowej załogi mogą korzystać w określonych sytuacjach.
Kierowca pracujący w systemie równoważnym, musi mieć zrekompensowaną pracę wykonywaną w dzień wolny. Co ważne, rekompensata ta powinna zostać dokonana w odpowiedniej kolejności − najpierw trzeba oddać wolne za pracę w sobotę, a potem w niedzielę i święta. Jeśli pracodawca nie odda wolnego kierowcy za pracę w sobotę, popełni wykroczenie. Zatem ta rekompensata jest najważniejsza.
Brak zapewnienia kierowcy odpoczynku jest naruszeniem przepisów o czasie pracy, ale zarazem oznacza również, że pracodawca w ogóle nie zapewnił możliwości noclegu kierowcy. Nie zapewnienie możliwości noclegu kierowcy oznacza zaś, że kierowcy przysługuje ryczałt za nocleg.
11 kwietnia 2024
15 kwietnia 2024
16 kwietnia 2024
Copyright © 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
2024 © Wiedza i Praktyka sp. z o.o.
Obserwuj nas