Pracodawca, który utworzył zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, jest zobowiązany do dokonywania corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych. Równowartość dokonanych odpisów i zwiększeń na dany rok kalendarzowy pracodawca przekazuje na wyodrębniony rachunek bankowy funduszu w terminie do 30 września danego roku, z tym że w terminie do 31 maja danego roku przekazuje kwotę stanowiącą co najmniej 75% dokonanych odpisów podstawowych.
Fundusz tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych, obliczanej zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy i polityki społecznej z 9 marca 2009 r. w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.
Podstawę naliczania odpisu stanowi przeciętna planowana w danym roku kalendarzowym liczba zatrudnionych pracowników, skorygowana w końcu roku do faktycznej przeciętnej liczby zatrudnionych, obejmująca pracowników zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy, po przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. To znaczy, iż pracodawca jest zobowiązany ustalić przeciętną liczbę zatrudnionych na potrzeby odpisu co najmniej dwa razy w roku, tj. na początku roku i na końcu roku, w celu skorygowania wartości odpisu do rzeczywistego stanu zatrudnienia.
Aby ustalić przeciętne zatrudnienie u pracodawcy na dany rok kalendarzowy, w pierwszej kolejności należy obliczyć przeciętne zatrudnienie w poszczególnych miesiącach (w przeliczeniu na pełne etaty), następnie zsumować 12 otrzymanych wyników, a otrzymaną sumę podzielić przez 12. Uzyskany wynik daje nam przeciętne zatrudnienie w danym roku w przeliczeniu na pełne etaty. Przy obliczaniu przeciętnego zatrudnienia w poszczególnych miesiącach najlepiej skorzystać z metod stosowanych w sprawozdawczości dla GUS, zawartych w objaśnieniach do formularza Z-06 (w zależności od fluktuacji kadry można zastosować metodę średniej arytmetycznej, metodę uproszczoną lub metodę średniej chronologicznej).
Do obliczania przeciętnej liczby zatrudnionych uwzględnia się tylko pracowników, czyli osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę (art. 2 Kodeksu pracy). Nie uwzględnia się natomiast osób:
zatrudnionych na podstawie umów cywilnych (umowy zlecenia, umowy o dzieło, kontraktu menedżerskiego), ponieważ nie są one pracownikami w rozumieniu Kodeksu pracy,
przebywających na urlopie bezpłatnym, ponieważ zgodnie z art. 174 § 2 Kodeksu pracy okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze,
chałupników oraz osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej,
młodocianych,
emerytów i rencistów (byłych pracowników).
Podstawę naliczania odpisu dla pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze określa się, stosując metody ustalania odpisu dla pracowników zatrudnionych w warunkach normalnych. W stosunku do młodocianych nie oblicza się przeciętnej liczby zatrudnionych, a wykazuje liczbę młodocianych zatrudnionych w każdym roku nauki, bez przeliczania na pełne etaty.
Tabela odpisów i zwiększeń na 2016 r.
Rodzaj odpisu (zwiększenia) |
Kwota odpisu (zwiększenia) |
Podstawowy |
1.093,93 zł |
Zwiększony (praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze) |
1.458,57 zł |
Na pracowników młodocianych: - I rok nauki - II rok nauki - III rok nauki |
145,86 zł 175,03 zł 204,20 zł |
Zwiększenie odpisu na każdego pracownika niepełnosprawnego |
182,32 zł |
Zwiększenie funduszu na emeryta/rencistę |
182,32 zł |
U pracodawców posiadających żłobek lub klub dziecięcy – zwiększenie funduszu na każdego pracownika |
218,79 zł |
Pracodawca, który nie wykonuje przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych albo podejmuje działania niezgodne z przepisami tej ustawy, czyli na przykład nie wpłaca w terminie odpowiednich kwot odpisów na rachunek funduszu, zapłaci grzywnę. Karę orzeka się w trybie określonym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (art. 12a ustawy o ZFŚS).
W przypadku niedokonania tych przelewów we wskazanych terminach pracodawca nie ma obowiązku uiszczenia odsetek od tych kwot (wyrok Sądu Najwyższego z 13 kwietnia 1999 r., sygn. akt I PKN 663/98).
Pracodawca, u którego działają związki zawodowe, musi pamiętać także o tym, iż sprawy z zakresu świadczeń socjalnych należą do zakresu przedmiotowego sporów zbiorowych (art. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych).
art. 5, art. 5a, art. 6 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r., poz. 111 ze zm.),
rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 9 marca 2009 r. w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (Dz.U. nr 43, poz. 349).